Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Historia rodziny Dudziaków - Bystrzyca Nowa

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Bystrzyca Nowa

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942 - 1945

Bohaterowie historiiBezpośredni odnośnik do tego akapitu

MedalBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1979

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

W 1942 r. Sara Bejman, mieszkająca we wsi Kajetanówka k. Lublina oddała 4-letnią córeczkę pod opiekę swej znajomej Wandy Dudziak. Wanda zabrała dziewczynkę do domu, w którym mieszkała wraz  z matka Teklą i trzema siostrami. Wszystkie zaopiekowały się dzieckiem, które żyło wraz z nimi przez całą okupację. Dudziakowie przedstawiali dziewczynkę jako krewną, nigdzie jej nie ukrywając. Zapisały ją nawet do miejscowej szkoły. Po zakończeniu działań wojennych po Różę zgłosiła się organizacja żydowska, zabierając ją do Izraela. Jednak Róża (obecnie Shoshana Golan) przez wiele lat korespondowała z córkami Tekli Dudziak. W 1979 r. Tekla Dudziak oraz jej córki otrzymały medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata".

Sabina Korn opowiada historię ocalenia Szoszany Bejman, swojej koleżanki.

ZdjęciaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Publikacje dodatkoweBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata ratujących Żydów podczas Holocaustu. Polska, wyd. polskie, Kraków 2009, s. 142.
  • M. Baum, Pod dachem Sprawiedliwego, „Obyczaje. Magazyn Międzynarodowy” nr 16 (2004).
  • Światła w ciemności. Sprawiedliwi wśród Narodów Świata. Relacje, Lublin 2008, s. 161-176.

Audio

Historie mówione

Inne materiały

Słowa kluczowe