Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Historia rodziny Cyganów - Abramów, Warszawa

MiejsceBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Abramów, Łęczna, Łańcuchów, Warszawa

CzasBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1942

Bohaterowie historiiBezpośredni odnośnik do tego akapitu

MedalBezpośredni odnośnik do tego akapitu

1978

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

W 1942 r. do domu Franciszka i Janiny Cyganów w Abramowie przybyła młodziutka Żydówka Sara Reis, która uciekła z siostrą z getta w Łęcznej. Rodzina Cyganów przyjaźniła się z ich ojcem Józefem Rajsem jeszcze przed wojną. Franciszek i Janina Cyganowie, z pomocą syna i córki ukrywali Sarę w swym gospodarstwie przez 8 miesięcy, zorganizowali dla niej fałszywe dokumenty. Siostra Sary, Rachela, ukrywała się we wsi niedaleko MIlejowa u Klementyny MArciniak, która w 1942 roku zginęła razem z innymi osobami, którym pomagała. Rodzian Cyganów też została zadenuncjpwana, ale udało im sie umieścić Sarę u znajomej w Warszawie - Kazimiery Zięby, gdzie Sara w ukryciu doczekała wyzwolenia i w 1945 r. wróciła do Lublina. Wkrótce wyszła za mąż i wraz z siostrą i mężem wyjechała na stałe do Izraela. Jej siostra także przeżyła wojnę. Medal "Sprawiedliwych wśród Narodów Świata" przyznany został rodzinie Cyganów - Franciszkowi, Janinie, Helenie i Edwardowi w 1978 r., zaś odebrany został w 1986 r. Do Izraela, na uroczystości wręczenia medalu pojechał syn, Edward Cyganiewicz. Kazimiera Zięba i Klementyna Marciniak także otrzymały medal "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata".

ZdjęciaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Publikacje dodatkoweBezpośredni odnośnik do tego akapitu

  • M. Baum, Pod dachem Sprawiedliwego, „Obyczaje. Magazyn Międzynarodowy” nr 16 (2004).
  • Księga Sprawiedliwych wśród Narodów Świata ratujących Żydów podczas Holocaustu. Polska, wyd. polskie, Kraków 2009, s. 102.
  • Światła w Ciemności. Sprawiedliwi wśród narodów Świata. Relacje, Lublin 2008, s. 152.

Historie mówione

Inne materiały

Słowa kluczowe