Projekt „Pszczelarstwo na Lubelszczyźnie. Nieopisana historia – Rzeczpospolita Pszczelarska” dofinansowany został w 2016 r. przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach priorytetu „Kultura Ludowa”.

Nasz serwis poświęcony pszczelarstwu na Lubelszczyźnie zawiera:

Projekt „Pszczelarstwo na Lubelszczyźnie. Nieopisana historia – Rzeczpospolita Pszczelarska” dofinansowany został w 2016 r. przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach priorytetu „Kultura Ludowa”.

Nasz serwis poświęcony pszczelarstwu na Lubelszczyźnie zawiera:

Teatr NN

Mapa pasiek na Lubelszczyźnie

 

Mapa pasiek Lubelszczyzny podzielona jest na powiaty oznaczone poszczególnymi kolorami. Znaczniki w kształcie koła oznaczają pasieki, które zawierają dodatkowe informacje pochodzące od pszczelarza.

Źródłem do utworzenia mapy były:

  1. Relacje pszczelarzy zgromadzone w ramach projektu „Pszczelarstwo na Lubelszczyźnie. Nieopisana historia – Rzeczpospolita Pszczelarska”.
  2. Strona internetowa Głównego Inspektoratu Weterynarii
  3. "Obraz pyłkowy i właściwości fizykochemiczne miodów Roztocza", Turczyn Grzegorz 2012, praca magisterska napisana w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Wróblewskiej.
  4. "Rośliny nektarodajne i pyłkodajne Wyżyny Lubelskiej na podstawie analizy pyłkowej produktów pszczelich", Magdalena Kamińska 2009, praca magisterska napisana w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Wróblewskiej.
  5. "Flora nektarodajna i pyłkodajna Równiny Biłgorajskiej na podstawie obrazu pyłkowego produktów pszczelich", Stankiewicz Ewa 2007, praca magisterska napisana w Katedrze Botaniki Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, pod kierunkiem prof. dr hab. Anny Wróblewskiej.
  6. "Rośliny pożytkowe Podlasia w świetle analizy pyłkowej produktów pszczelich", Anna Wróblewska, Rozprawy Naukowe Akademii Rolniczej w Lublinie, 2002 r.
  7. "Miód, obnóża i pierzga z pożytku wierzbowego", [w:] Pszczelnicze Zeszyty Naukowe, Zofia Warakomska, 1987, s. 177.

 

Zgodnie z informacją Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach liczba pni pszczelich w Polsce, według stanu na październik 2015 r., wynosiła 1 448 242. W porównaniu do roku 2014 liczba ta wzrosła o ponad 62 000 (4,5 %).

Najwięcej pni jest użytkowanych w województwie lubelskim – 186, 4 tys., a najmniej w podlaskim – 37, 3 tys. Najwięcej pni (około 526 tys.) znajdowało się w pasiekach o wielkości od 21 do 50 pni, najmniej w pasiekach do 5 pni (ponad 36 tys.). W pasiekach najmniejszych, czyli nie przekraczających 20 pni, zarejestrowanych było ponad 442 tys. pni.

Według oficjalnych danych w 2015 r. prowadzeniem pasiek zajmowało się 62 575 pszczelarzy. W porównaniu do roku 2014, liczba zarejestrowanych pszczelarzy zwiększyła się o 8%. Najwięcej pszczelarzy jest w województwie małopolskim i lubelskim, najmniej w podlaskim. W 2015 r. organizacje pszczelarskie zrzeszały ok. 39 tys. pszczelarzy, którzy posiadali łącznie ok. 1,05 mln pni pszczelich. Pszczelarze zrzeszeni stanowili 62,3 % ogólnej liczby pszczelarzy w kraju i posiadali ponad 72,5 % ogólnej liczby pni.

W 2015 r. produkcja miodu wyniosła prawie 22,1 tys. ton. Średnia zbioru na poziomie kraju wynosiła 19,0 kg z jednego pnia. Największe wydajności miodu z jednego pnia (ok. 27, 5kg), uzyskano w woj. małopolskim. Najwięcej miodu wyprodukowano w woj. lubelskim – ok. 3,0 tys. ton.

Informacje podane za: „Krajowy Program Wsparcia Pszczelarstwa w Polsce na lata 2016/2017; 2017/2018, 2018/2019).