Aleje Racławickie
Pierwotnie Trakt Warszawski powstały na przedłużeniu Krakowskiego Przedmieścia. W 1837 roku, z inicjatywy inżyniera gubernialnego Feliksa Bieczyńskiego, wzdłuż traktu, za rogatkami warszawskimi, założono Ogród Saski. W 1917 roku, w stulecie śmierci Tadeusza Kościuszki, dokonano zmiany nazwy ulicy biegnącej w sąsiedztwie ogrodu.
Marcin Fedorowicz
15 października 1917 roku, po nabożeństwie w katedrze, wielotysięczny pochód udał się w kierunku Ogrodu Saskiego. Według relacji świadków „na czele pochodu jechała banderja włościańska, poczem następowały szkoły ludowe, ochrony, szkoły średnie i pensje żeńskie, weterani 1863 roku, prezydjum miasta, Rada Miejska i liczne zrzeszenia, stowarzyszenia i korporacje”. U wylotu Krakowskiego Przedmieścia odbyło się przemianowanie traktu wzdłuż Ogrodu Saskiego na Aleję Racławicką. Okolicznościową przemowę wygłosił włościanin Stanisław Supryn. Tego samego dnia imię Tadeusza Kościuszki nadano ulicy Gubernatorskiej. W przeddzień rocznicy, 14 października, na Sławinku, gdzie Tadeusz Kościuszko mieszkał w posiadłości swojego stryja, z inicjatywy lubelskich organizacji harcerskich ustawiono kamień pamiątkowy. W czasie ostatniej wojny Aleja Racławicka ponownie stała się ulicą Warszawską (Warschauerstrasse), natomiast po 1944 roku nadano jej obecną nazwę.
Aleje Racławickie, lata 30. XX wieku, fot. Józef Rogowski, zdjęcia z albumu pt. „Panoramy Lublina” [archiwum Urzędu Miasta / Archiwum Państwowe w Lublinie]. Widok na ówczesną aleję Racławicką, po prawej stronie widoczny, do dziś istniejący, budynek magazynów wojskowych na skrzyżowaniu alei Racławickich i ulicy Poniatowskiego