NN – nazwa teatru

Nazwanie się „NN” miało podkreślać odcięcie się od przeszłości, a tym samym zamknięcie pewnego okresu w życiu i rozpoczęcie zupełnie nowego etapu, już w nowej rzeczywistości. Było to też nawiązywanie do postawy średniowiecznych artystów decydujących się na bycie anonimowymi i pozostanie w cieniu swojego dzieła, w ukryciu. Podpisem artysty powinno być to, co zrobił, a nie on sam.

To wszystko miało podkreślać narodziny nowego teatru, określało też mój stosunek do niego.

Nomen nescio – imienia
nie znam. Wtopić się
w swoje dzieło, wtulić się
w jego ciepło
i istnieć tylko poprzez
nie. Zakryć twarz
czarnym welonem. Odejść
na spotkanie Ciemności
bez obaw i strachu
zostawiając swój Teatr
odbity
w czyichś uważnych
oczach. Zostawiając swój
ślad.