Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Misterium Dzwonu

29 września 2001 roku na placu farnym, tu gdzie kiedyś stał kościół pod wezwaniem św. Michała Archanioła odbyło się Misterium Dzwonu. Oto fragment opisu tego działania:

Kościoła farnego nie możemy przywrócić już miastu. Możemy natomiast przywrócić dźwięk jednego z dzwonów, które biły w tej świątyni. Jest to właśnie dzwon nazwany Dzwonem św. Michała. Znajduje się na nim plakietka przedstawiająca Archanioła Michała walczącego ze smokiem.

29 września 2001 roku, w święto św. Michała, na placu Po Farze uderzymy w dzwon św. Michała pochodzący właśnie z fary. Po niemal 200-letnim milczeniu znów usłyszymy dźwięk tego dzwonu w miejscu, z którego pochodził. Chcemy, aby dźwięk tego dzwonu w sposób symboliczny oznajmił nowe tysiąclecie dla miasta Lublina. Najlepszą datą do uderzenia w ten dzwon jest właśnie dzień patrona dzwonu, jak też kościoła, z którego pochodził – czyli święto św. Michała. Uderzenie w dzwon św. Michała poprzedza uderzenia we wszystkie stare dzwony lubelskich kościołów (Stare Miasto, Śródmieście). W ten sposób te stare dzwony „przywitają” powrót do życia dzwonu św. Michała.

Patronat nad całym wydarzeniem objęło Radio Lublin, bo właśnie św. Michał jest patronem radia. O kościele św. Michała pisał również Józef Czechowicz w swoim tekście pt. Kościół niewidzialny:

Nie ma już i topól, nie ma dzwonów archaniołowi poświęconych. Na zielonym skwerze nocą gwiazdy przeświecają przez gotyckie żebra kościoła z powietrza.

I oto okazało się, że odnaleźliśmy dzwon poświęcony Archaniołowi Michałowi pochodzący właśnie z tego kościoła. Może to jest ważny znak dla miasta na początku nowego tysiąclecia.

Krótka historia kościoła św. Michała i dzwonu św. Michała

Kościół św. Michała Archanioła był jedną z najstarszych murowanych świątyń na Lubelszczyźnie. Został zbudowany w 2 połowie XIII wieku. Jego historia wiąże się ściśle z legendą, zgodnie z którą w 1282 roku Leszek Czarny w miejscu przyszłego kościoła pod wielkim dębem miał sen, w którym Michał Anioł, wręczając mu ognisty miecz, zapowiedział jego zwycięstwo nad Jadźwingami. I rzeczywiście tak się stało. Z wdzięczności za tę przepowiednię król ufundował kościół farny pod wezwaniem św. Michała.

Kościół farny był w historii miasta jedną z najważniejszych świątyń. Niestety w XVIII wieku zaczął popadać w ruinę i w 1856 roku został rozebrany. Przedmioty pochodzące z fary przekazano do innych kościołów. Jeden z dzwonów z tego kościoła odlany w 1735 roku i noszący imię św. Michała ocalał. Znajduje się on obecnie w Wieży Trynitarskiej. Najprawdopodobniej został on zdjęty z dzwonnicy fary w okolicach 1810 roku.

Począwszy od tego momentu do dnia, w którym odbyło się pierwsze misterium dzwon milczał.