Opowiedzenie 100 lat historii miasta niemożliwe jest bez opowiedzenia historii pokoleń jego mieszkańców. Prezentowany portal jest miejscem, gdzie oddajemy im głos – to ich rodzinne zbiory ikonograficzne, przekazywane z pokolenia na pokolenie opowieści oraz własne wspomnienia tworzą najpełniejszy obraz Lublina.

Wszystko to pozwala tworzyć rodzaj otwartego kalendarium ostatniego stulecia dziejów miasta, które uzupełniamy ciągle o nowe historie, fotografie, wspomnienia czy wydarzenia. Zgromadzony i zaprezentowany materiał, to niepowtarzalny zbiór materialnego i niematerialnego dziedzictwa historyczno-kulturowego Lublina. Tu wielkie wydarzenia historyczne splatają się z mikrohistoriami rodzin czy losami pojedynczych ludzi, tworząc żywa tkankę miasta.

Nie zamykajmy tej wielkiej księgi miasta, lecz starajmy się wspólnie, poprzez dzielenie się wspomnieniami i zbiorami z domowych archiwów zapisać jej kolejne karty.  

Opowiedzenie 100 lat historii miasta niemożliwe jest bez opowiedzenia historii pokoleń jego mieszkańców. Prezentowany portal jest miejscem, gdzie oddajemy im głos – to ich rodzinne zbiory ikonograficzne, przekazywane z pokolenia na pokolenie opowieści oraz własne wspomnienia tworzą najpełniejszy obraz Lublina.

Wszystko to pozwala tworzyć rodzaj otwartego kalendarium ostatniego stulecia dziejów miasta, które uzupełniamy ciągle o nowe historie, fotografie, wspomnienia czy wydarzenia. Zgromadzony i zaprezentowany materiał, to niepowtarzalny zbiór materialnego i niematerialnego dziedzictwa historyczno-kulturowego Lublina. Tu wielkie wydarzenia historyczne splatają się z mikrohistoriami rodzin czy losami pojedynczych ludzi, tworząc żywa tkankę miasta.

Nie zamykajmy tej wielkiej księgi miasta, lecz starajmy się wspólnie, poprzez dzielenie się wspomnieniami i zbiorami z domowych archiwów zapisać jej kolejne karty.  

Kolekcja Leokadii Dąbczak

Kolekcja Leokadii Dąbczak

Leokadia Dąbczak, córka Janiny i Władysława Gierszonów, urodziła się w 1931 roku, miejscowości Podwysokie na Zamojszczyźnie. Wychowała się we wsi Wysokie, z której pochodził jej ojciec – Władysław Gierszon. Kolekcja zawiera zdjęcia Lublina z czasów dwudziestolecia międzywojennego. Część przedwojennych fotografii prezentowanych w niniejszej kolekcji wykonał fotograf-amator o nazwisku Dadan – pracownik poczty i znajomy państwa Dąbczaków. Zdjęcia późniejsze pochodzą z kolekcji rodzinnej Leokadii Dąbczak. Pozostałe z nich, to fotografie dokumentujące działalność dawnego związku zawodowego, które trafiły do Wojewódzkiego Ośrodka Matki i Dziecka, w którym pracowała pani Leokadia Dąbczak.

Czytaj więcej

Fotografie Romualda Marona — Wieniawa

Fotografie Romualda Marona — Wieniawa

Wieniawa to dzielnica Lublina o bogatej historii sięgającej XV wieku, położna w północno – zachodniej części miasta, na zboczu dolnego odcinka rzeki Czechówki. Na początku XIX wieku Wieniawę w większości zamieszkiwała ludność żydowska, a najbardziej charakterystycznymi obiektami wpisanymi w jej zabudowę stały się cmentarz i bożnica żydowska. Dopiero na początku XX wieku tereny te zostały włączone w obszar Lublina. Podczas drugiej wojny światowej dzielnica bezpowrotnie straciła swój dotychczasowy charakter. W 1940 r. Niemcy wysiedlili zamieszkującą ją ludność żydowską, a w 1943 pozostających na Wieniawie Polaków.  Czas rozwoju Wieniawy nastąpił w latach 50. XX w. wraz z powołaniem Zakładu Osiedli Robotniczych i wybudowaniem bloków mieszkalnych osiedla ZOR Zachód pomiędzy ul. Puławską a Legionową przy al. Racławickich w Lublinie. W 1961 r. na terenie dzielnicy, w pobliżu Ogrodu Saskiego, wzniesiono kino "Kosmos", które aż do jego rozbiórki w 2012 r. stanowiło najbardziej charakterystyczny obiekt na terenie Wieniawy.

Czytaj więcej

Słowa kluczowe