Siedemnastego września zbliżające się od strony Kraśnika wojska niemieckie stanęły pod Lublinem. Wobec bohaterskiej obrony na obrzeżach miasta, Niemcy rozpoczęli ostrzał artyleryjski połączony z nalotami lotniczymi, które dopełniły obraz zniszczeń dokonanych w pierwszych dniach wojny. Rankiem 18 września oddziały niemieckie wkroczyły do Lublina. Dla mieszkańców miasta rozpoczął się czas pięcioletniej niemieckiej okupacji. W sierpniu 2021 roku do Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” trafiły zdjęcia z okresu II wojny światowej, przekazane przez mieszkającego w Niemczech Andresa Rumpa. Fotografie pochodzą ze zbiorów dziadka darczyńcy, który podczas wojny w latach 1941 - 1942 służył w jednostce technicznej Wehrmachtu stacjonującej na terenie Flugplatzu przy ulicy Wrońskiej w Lublinie.
śródmieście
Ulica Zielona biegnąca obecnie na tyłach zabudowy północnej strony Krakowskiego Przedmieścia, przez wieki stanowiła istotny szlak komunikacyjny Lublina. Jej historia sięga XVI wieku, kiedy to ulica nosiła miano Szpitalnej – od położonego nieopodal szpitala św. Ducha, czy też Kowalskiej – od znacznego skupiska istniejących przy ulicy warsztatów kowalskich. Nazwa „Zielona” pojawiła się dopiero w XVII wieku i nawiązywała do znajdującego się w pobliżu ulicy tzw. Zielonego Rynku . Na planach z początku XIX wieku, sporządzonych przez J. Hempla, arteria ta nosiła nazwę Zatylnia.
Ulica Zamojska w Lublinie bierze swój początek od Traktu Zamojskiego — utworzonej w latach 20. XIX wieku drogi prowadzącej w kierunku Zamościa, wytyczonej od zabudowań kolegium jezuickiego przy obecnej ulicy Królewskiej, aż do mostu na Bystrzycy. Trakt ten, powstał jako element nowego porządku urbanistycznego rozplanowanego po pożarze miasta w 1803 r. i stanowił jeden z trzech głównych szlaków komunikacyjnych prowadzących do Lublina obok traktu warszawskiego (obecne Aleje Racławickie) oraz traktu na Lubartów, Terespol i Brześć (obecnie ulica Lubartowska). Nowo powstała droga odsłoniła widok miasta w kierunku Katedry i Wieży Trynitarskiej. Perspektywę tę, uchwycił na znanym mieszkańcom Lublina obrazie "Wjazd Generała Zajączka" Philip Dombeck.
Stanisław Michalczuk urodził się 29 listopada 1939 roku w Kowlu. Czas wojny i niemieckiej okupacji spędził w Chełmie i Rejowcu. W 1951 roku zdał maturę w chełmskim Liceum im. Stefana Czernieckiego. Następnie rozpoczął studia z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1963 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował na KUL na Wydziale Historii Sztuki jako adiunkt oraz w Pracowni Konserwacji Zabytków w Lublinie. Od 1978 roku objął Kierownictwo Zamku w Pieninach. W latach pięćdziesiątych był współtwórcą pionierskiej, utworzonej z inicjatywy studentów historii sztuki KUL Grupy Zamek – lubelskiej grupy plastyków niezależnych od Związku Plastyków Polskich. W 2018 roku Stanisław Michalczuk przekazał Ośrodkowi "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie kolekcję zawierającą ponad 300 autorskich fotografii wykonanych podczas działalności w Grupie Zamek. Niniejszy album zawiera wybór kilkudziesięciu zdjęć artysty dokumentujących ulice lubelskiego Śródmieścia lat 50. i 60. XX wieku.
Historia obecnej ulicy Lipowej w Lublinie bierze swój początek od ciągu komunikacyjnego wytyczonego wzdłuż dawnych fortyfikacji miejskich — linii wałów ziemnych usypanych w XVII wieku. Pod koniec osiemnastego stulecia pobliskie tereny przeznaczono pod budowę cmentarza rzymskokatolickiego nadając drodze nazwę Grobowa, następnie droga Lipkowa, a później Cmentarna, aby wraz z pierwszą wojną światową zmienić się w ulicę Lipową.
Hanna Wyszkowska urodziła się 25 lipca 1930 r. Jest animatorką kultury, regionalistką, znawczynią przeszłości Lublina. Dzieciństwo spędziła w rodzinnym domu przy ulicy Dolnej Panny Marii 18, która „jest jej ulubionym miejscem w Lublinie”. Kolekcja poniższych fotografii stanowi cenny obraz tej przedwojennej lubelskiej ulicy, miejsca nieoczywistego, pozostającego na uboczu ścisłego centrum miasta.
Ogród Saski w Lublinie – park miejski przy Alejach Racławickich w Lublinie, założony według projektu inż. Feliksa Bieczyńskiego w 1837 roku, w stylu angielskim. Nazwa, użyta po raz pierwszy w 1860 roku, nawiązywała do Ogrodu Saskiego w Warszawie.
Andrzej Badyoczek urodził się w 1930 roku w Lublinie. Dzieciństwo spędził w domu rodzinnym przy ulicy Sądowej. Pochodzi z rodziny czeskich imigrantów o tradycjach nauczycielskich. Jego dziadek był wieloletnim nauczycielem w szkole im. Stanisława Staszica. Ojciec Andrzeja Badyoczka pracował w lubelskim kuratorium oświaty. Niniejsza kolekcja fotografii przedstawia obraz rodziny Badyoczków, związanych z lubelskim Śródmieściem.
Do 2017 roku na placu Litewskim w Lublinie rosła topola czarna, nazywana przez mieszkańców miasta Baobabem. Miała ona olbrzymie znaczenie dla historii i kultury miasta oraz jego mieszkańców. Z racji swojego wieku – w momencie ścięcia był szacowany na około 130–160 lat – drzewo było świadkiem wielu ważnych wydarzeń w historii Lublina. Topola mierzyła nie więcej niż 16 metrów wysokości (głównie z racji zamierania i obcinania jej konarów). W okresie swojego pełnego wzrostu mogła sięgać nawet powyżej 35 metrów wysokości.
Irith Hass urodziła się w 1931 roku w Lublinie. Wczesne dzieciństwo spędziła w domu rodzinnym przy ulicy Pijarskiej (obecnie Wróblewskiego). Kolekcja przedstawionych przez nią fotografii stanowi świadectwo losów jej rodziny, tragicznie doświadczonej podczas drugiej wojny światowej.