Ulica Okopowa jest położona w śródmieściu Lublina. Łączy ulicę Lipową z ulicą Gabriela Narutowicza.
Lublin w PRL
Koncepcja wybudowania w okolicy Lublina sztucznego jeziora na potrzeby przeciwpowodziowe i rekreacyjne pojawiła się w świadomości Lublinian już kilkanaście lat po zakończeniu drugiej wojny światowej. W latach 50. XX w. z uwagi na istotniejsze wówczas przedsięwzięcia budowlane pomysł realizacji zalewu odłożono w czasie, jednak pod koniec lat 60. w wyniku powodzi, która nawiedziła miasto, dzięki inicjatywie pracownika Katedry Geografii Fizycznej UMCS – Kazimierza Bryńskiego powrócono do tych założeń. W latach 1972-73 wykonano pierwszą część prac przy budowie zalewu. Jako lokalizację jeziora wybrano okolicę podlubelskich Zemborzyc. Budowę zalewu ukończono w lipcu 1974 roku.
Stanisław Michalczuk urodził się 29 listopada 1939 roku w Kowlu. Czas wojny i niemieckiej okupacji spędził w Chełmie i Rejowcu. W 1951 roku zdał maturę w chełmskim Liceum im. Stefana Czernieckiego. Następnie rozpoczął studia z historii sztuki na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W 1963 roku obronił doktorat na Uniwersytecie Warszawskim. Pracował na KUL na Wydziale Historii Sztuki jako adiunkt oraz w Pracowni Konserwacji Zabytków w Lublinie. Od 1978 roku objął Kierownictwo Zamku w Pieninach. W latach pięćdziesiątych był współtwórcą pionierskiej, utworzonej z inicjatywy studentów historii sztuki KUL Grupy Zamek – lubelskiej grupy plastyków niezależnych od Związku Plastyków Polskich. W 2018 roku Stanisław Michalczuk przekazał Ośrodkowi "Brama Grodzka - Teatr NN" w Lublinie kolekcję zawierającą ponad 300 autorskich fotografii wykonanych podczas działalności w Grupie Zamek. Niniejszy album zawiera wybór kilkudziesięciu zdjęć artysty dokumentujących lubelskie Stare Miasto na przełomie lat 50. i 60. XX wieku.
Wśród zdjęć reportażowych Jacka Mirosława zwracają uwagę fotografie wykonane z dachu kamienicy przy placu Bychawskim. Widzimy na nich przebudowę placu Bychawskiego i sąsiadującego z nim skrzyżowania ulic: 1 Maja, Kunickiego i Wolskiej - centrum historycznej dzielnicy Piaski.
Wśród zdjęć Jacka Mirosława wykonanych w ramach pracy fotoreportera, znajdują się fotografie przedstawiające komunikację miejską w Lublinie. Na zdjęciach widać codzienne życie miasta i jego mieszkańców: ludzi stojących na przystankach, pasażerów jadących autobusami i trolejbusami, intensywny ruch pojazdów na ulicach. Pojawiają się także zdjęcia z niezwykłych wydarzeń, jak pożar autobusu na Krakowskim Przedmieściu.
Kolejny zbiór fotografii Jacka Mirosława przedstawia plac Króla Władysława Łokietka i odchodzące od niego Krakowskie Przedmieście - główną ulicę Lublina. Podobnie jak w przypadku Starego Miasta, zdjęcia te mają, oprócz wartości artystycznej, także duże znaczenie dla dokumentacji przemian zachodzących w centrum Lublina. Zdjęcia pokazują wygląd placu Króla Władysława Łokietka i Krakowskiego Przedmieścia, na odcinku od Bramy Krakowskiej do placu Litewskiego, sprzed przebudowy, jaka miała miejsce w latach 90. XX wieku.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane w lipcu 1981 roku. Zdjęcia nie tylko mają dużą wartość artystyczną, ale także stanowią cenny dokument epoki.
Budynek dawnego Zjednoczenia Przemysłu Cukrowniczego w Lublinie znajduje się przy ulicy Okopowej 1.
Klub „Masza” w Lublinie znajdował się przy ulicy Okopowej, w budynku na rogu ulicy Hempla i Narutowicza.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane w czerwcu 1981 roku. Przedstawiają codzienność początku lat 80. – wszechobecne kolejki do sklepów, czy równie wszechobecna nachalna propaganda. Zdjęcia Jerzego Marcinka stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji zwracają uwagę fotografie wykonane w kwietniu 1981 roku, przedstawiające odbudowę pomnika Konstytucji 3 maja na placu Litewskim. Zdjęcia te stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Szczególnie interesowały go miejsca leżące na uboczu, jak dzielnica Bronowice. Zdjęcia mają nie tylko dużą wartość artystyczną, ale także stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Szczególnie interesowały go miejsca leżące na uboczu, jak ulica Dolna Panny Marii czy dzielnica Kalinowszczyzna. Zdjęcia nie tylko mają dużą wartość artystyczną, ale także stanowią cenny dokument epoki.
Pomnik Konstytucji 3 maja w Lublinie znajduje się w południowo-zachodniej części placu Litewskiego. W czasie ponad stuletniej historii istnienia pomnika, zmienił się zarówno jego wygląd, jak i miejsce usytuowania.
Ulica Orla jest stosunkowo niewielką ulicą położoną w centrum Lublina. Przebiega między ulicami Okopową i Konopnicką.
Kolejne obfite opady śniegu i fale siarczystego mrozu to znakomita okazja, żeby przypomnieć jak wyglądały zimy kilkadziesiąt lat temu. Zapraszamy do obejrzenia galerii zdjęć pokazujących zimowy Lublin w okresie PRL, w latach 60., 70. i 80. XX wieku, oraz w czasie przemian ustrojowych po 1989 roku.