Jan Bułhak – jeden z najwybitniejszych polskich fotografików i teoretyków fotografii. Twórca pojęcia „fotografika” oraz koncepcji fotografii ojczystej. Współtwórca i pierwszy prezes Związku Polskich Artystów Fotografików. W uznaniu dla jego dorobku nazywany „ojcem polskiej fotografii”.
Krakowskie Przedmieście
Święta Bożego Narodzenia to jedne z najbardziej radosnych dni w roku. Przygotowania do świąt, ubieranie choinki, wieczerza wigilijna czy wręczanie prezentów, tworzą niezwykle rodzinny klimat, pełen radości i wzajemnej życzliwości. Niech ta mini galeria fotografii związanych ze świętami Bożego Narodzenia, uzupełniona wspomnieniami sprzed kilkudziesięciu lat, będzie miłym prezentem od Pracowni Ikonografii Ośrodka "Brama Grodzka - Teatr NN".
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Na większości z nich autor uwiecznił wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane jesienią 1981 roku. W odróżnieniu od wcześniejszych zdjęć na poniższych fotografiach autor starał się uchwycić nie tylko obraz, lecz i klimat epoki; stąd, oprócz jesiennego Ogrodu Saskiego, mamy także propagandowe, prorządowe wiadomości w „Dzienniku Telewizyjnym” czy wprowadzone rok wcześniej kartki żywnościowe. Zdjęcia mają nie tylko wartość artystyczną, lecz stanowią także cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane w sierpniu 1981 roku. Zdjęcia mają nie tylko dużą wartość artystyczną, lecz także stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane w lipcu 1981 roku. Zdjęcia nie tylko mają dużą wartość artystyczną, ale także stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Fotografował nie tylko Krakowskie Przedmieście, ale też pobliskie ulice, między innymi Kozią i Bernardyńską. Szczególnie interesowały go miejsca leżące na uboczu, jak dzielnica Bronowice. Zdjęcia mają nie tylko dużą wartość artystyczną, ale także stanowią cenny dokument epoki.
Jednymi z najciekawszych fotografii Lublina, zarówno pod względem artystycznym jak i historycznym, w cyfrowych zbiorach Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” są zdjęcia Jerzego Marcinka. Autor uwiecznił na nich wygląd Lublina na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. W kolekcji znajdują się między innymi fotografie wykonane w czerwcu 1981 roku. Przedstawiają codzienność początku lat 80. – wszechobecne kolejki do sklepów, czy równie powszechna nachalna propaganda. Zdjęcia Jerzego Marcinka stanowią cenny dokument epoki.
Jesienią 2007 roku dotarła do Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” informacja, że w zbiorach Deutches Historisches Museum w Berlinie znajduje się kolekcja zdjęć wykonanych w lubelskim getcie. Wstępna kwerenda w berlińskim muzeum wykazała, że w zasobie znajduje się około 70 kolorowych zdjęć, które prawdopodobnie zostały wykonane w lubelskim getcie.
Rankiem 9 września 1939 roku niemieckie samoloty przystąpiły do ataku na nieprzygotowane do obrony miasto. Lublin był bezsilny w obliczu zmasowanego bombardowania. Głównym celem Luftwaffe stało się lubelskie Śródmieście: ulica Kościuszki, ulica Kapucyńska, Krakowskie Przedmieście z Hotelem Victoria i Hotelem Europa oraz ulica Narutowicza. Największe straty w tym dniu poniosło jednak Stare Miasto, gdzie niemieckie bomby zapalające i burzące obróciły w gruzy część Rynku, znaczną zabudowę ulic Bramowej i Jezuickiej, ulicy Olejnej i Szambelańskiej. Obrazu tych zniszczeń dopełniły kolejne bombardowania Lublina z 13 i 17 września 1939 roku. Niniejsza kolekcja fotografii autorstwa Ludwika Hartwiga przedstawia skutki niemieckich ataków na miasto w pierwszych tygodniach II wojny światowej.
Kościół ewangelicko-augsburski w Lublinie, pod wezwaniem Świętej Trójcy, znajduje się przy zachodnim odcinku Krakowskiego Przedmieścia, u zbiegu z ulicą Ewangelicką.
Unikatowym zbiorem fotografii z lat 80. jest reportaż Waldemara Malugi z obchodów święta 1 Maja w Lublinie, w 1988 roku. Dopiero po latach okazało się, że były to ostatnie, tak uroczyste obchody 1 Maja w czasach PRL.
Ciekawostką historyczną są fotografie Waldemara Malugi przedstawiające działania Pomarańczowej Alternatywy w Lublinie. Ten niezwykle barwny – zwłaszcza na tle ówczesnej, siermiężnej rzeczywistości – ruch artystyczno-społeczny działał przede wszystkim we Wrocławiu, lecz Lublin był jednym z tych miast, obok Warszawy i Łodzi, w którym również organizowano happeningi związane z Pomarańczową Alternatywą lub inspirowane jej działalnością.
Maria Sowa (z domu Petz) urodziła się w 1926 roku w Zamościu. Dzieciństwo i wczesną młodość, która przypadła na czasy niemieckiej okupacji spędziła w Lublinie przy ulicy Miłej. Podczas wojny była zaangażowana w działalność Armii Krajowej. Kolekcja przedstawionych przez nią fotografii ukazuje obraz rodziny o bogatej historii w czasach dwudziestolecia międzywojennego i drugiej wojny światowej.
Kolejny zbiór fotografii Jacka Mirosława przedstawia plac Króla Władysława Łokietka i odchodzące od niego Krakowskie Przedmieście - główną ulicę Lublina. Podobnie jak w przypadku Starego Miasta, zdjęcia te mają, oprócz wartości artystycznej, także duże znaczenie dla dokumentacji przemian zachodzących w centrum Lublina. Zdjęcia pokazują wygląd placu Króla Władysława Łokietka i Krakowskiego Przedmieścia, na odcinku od Bramy Krakowskiej do placu Litewskiego, sprzed przebudowy, jaka miała miejsce w latach 90. XX wieku.
Ogród Saski w Lublinie – park miejski przy Alejach Racławickich w Lublinie, założony według projektu inż. Feliksa Bieczyńskiego w 1837 roku, w stylu angielskim. Nazwa, użyta po raz pierwszy w 1860 roku, nawiązywała do Ogrodu Saskiego w Warszawie.
Budynek Poczty Głównej usytuowany jest przy Krakowskim Przedmieściu 50, naprzeciwko placu Litewskiego.
W kolekcji fotografii Jacka Mirosława największy zbiór stanowią zdjęcia wykonane na placu Litewskim i na sąsiadującej z nim głównej ulicy Lublina - Krakowskim Przedmieściu. Miejsce uroczystości państwowych, towarzyszących im przemarszów, defilad i festynów było oczywistym miejscem pracy dla fotoreportera. W latach PRL plac bywał również miejscem protestów środowisk opozycyjnych i starć ze służbami porządkowymi. Także po przemianach politycznych odbywały się tutaj manifestacje różnych partii, związków i organizacji. Ale plac Litewski to nie tylko historia i polityka, ale przede wszystkim miejsce wypoczynku mieszkańców Lublina.
Adam Tomanek urodził się 10 grudnia 1928 roku w Lublinie. Dzieciństwo spędził u boku rodziców Eugeniusza Tomanka i Władysławy z Łobodowskich, w domu rodzinnym przy ulicy Szopena 16. Był absolwentem prawa na UMCS. Od 1949 roku pracował jako lektor, dziennikarz i spiker Polskiego Radia Lublin, gdzie uchodzi za legendę lubelskiego dziennikarstwa. W 1975 roku otrzymał Złoty Mikrofon – najważniejszą polską nagrodę radiową. Za działalność publiczną został odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim oraz Oficerskim Orderem Odrodzenia Polski.