Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Lublin w latach 50. XX w. – fotografie Bogdana Ozona

Lublin w latach 50. XX w. – fotografie Bogdana Ozona

W lipcu 2021 roku, dzięki uprzejmości Jacka Oleszczuka, do Pracowni Ikonografii Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie trafiła kolekcja kilkuset negatywów wykonanych w latach 50. i wczesnych latach 60. XX w. Ich autorem był teść przekazującego – Bogdan Ozon, fotograf amator, pracownik Lubelskich Zakładów Drobiarskich. Większość fotografii znajdujących się w kolekcji to zdjęcia prywatne, dokumentujące życie codzienne rodziny autora. Wśród ujęć możemy jednak wyodrębnić także kadry przedstawiające widoki miasta – między innymi ujęcia nieistniejącej już zabudowy okolicy ulicy Ruskiej.

Czytaj więcej

Dom Żołnierza im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Lublinie

Dom Żołnierza im. Marszałka Józefa Piłsudskiego w Lublinie

Pomysł na wybudowanie w Lublinie Domu Żołnierza pojawił się wraz z rosnącym w niepodległej Polsce zapotrzebowaniem na placówki oświatowo-kulturalne działające przy garnizonach wojskowych. Ośrodki te miały w znacznym stopniu przyczynić się do poprawy edukacji żołnierzy Wojska Polskiego, promocji wojskowości wśród cywilów i integracji żołnierzy z ludnością poprzez wspólne działania na rzecz kultury, sztuki i szkolnictwa, a także rozrywki. Jak głosił generał Jan Romer w przedmowie do pamiątkowego wydawnictwa z okazji budowy Domu Żołnierza: „Jeśli już wojsku dać nie możemy ni liczby, sprzętu obfitego, dajmy mu chociaż ducha; gorącego, zdrowego, polskiego”. W marcu 1924 roku powołano Komisję Budowy Domu Żołnierza w Lublinie, która przystąpiła do organizowania zbiórek funduszy potrzebnych na realizację projektu. Pomoc finansową zaoferowali m. in. lubelscy urzędnicy, przedsiębiorcy, wojskowi i mieszkańcy miasta.

Czytaj więcej

Słowa kluczowe