Kolekcja Jerzego Krystosika
Niewiele wiadomo na temat fotograficznych zainteresowań Jerzego Krystosika. Z przekazów rodzinnych wiemy tylko, że interesował się fotografią i amatorsko wykonywał zdjęcia. Był zapewne jednym z wielu amatorów fotografii, robiących okazjonalnie zdjęcia dla własnej przyjemności. Miejsce w historii lubelskiej fotografii zapewniła mu - pośmiertnie - niewielka seria dziewięciu zdjęć wykonanych w Lublinie na przełomie lipca i sierpnia 1944 roku. Na wspomnianych zdjęciach widzimy utrwalone obrazy zniszczonej zabudowy Lublina wkrótce po zakończeniu walk o miasto. Fotografie nie były znane aż do 2010 roku, gdy po raz pierwszy ujrzały światło dzienne, udostępnione przez rodzinę Jerzego Krystosika Ośrodkowi "Brama Grodzka - Teatr NN".
Lato 1944
Zniszczenia w Lublinie podczas II wojny światowej najczęściej kojarzą się z widokiem zbombardowanego miasta we wrześniu 1939 roku i wyburzoną dzielnicą żydowską na Podzamczu, po likwidacji getta w 1942 roku. Znacznie rzadziej wspomina się o zniszczeniach spowodowanych walkami o Lublin w lipcu 1944 roku.
Fotografie autorstwa Jerzego Krystosika, wykonane dosłownie kilka dni po zakończeniu walk, przedstawiają ślady wojny w centrum miasta: spalone budynki przy ulicach Bernardyńskiej i Narutowicza, zniszczoną ulicę Kapucyńską z ruinami hotelu „Victoria”, skrzyżowanie ulic Zielonej i Staszica, z wypalonymi murami pałacu Czartoryskich i pozostałościami kina „Corso”; wreszcie widok na plac Łokietka z uszkodzoną, w wyniku ostrzału artyleryjskiego, Bramą Krakowską i ruinami Hotelu Centralnego, spalonego jeszcze we wrześniu 1939 roku. Osobne zdjęcie przedstawia tablicę poświęconą więźniom pomordowanym przez Niemców na Zamku i Majdanku, umieszczoną na murze przy Wzgórzu Zamkowym 6 sierpnia 1944 roku.