Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Dworzec Główny PKS

Pierwotnie dworzec autobusowy znajdował się na placu za Ratuszem, przy ulicy Przystankowej (obecnie ulica Bajkowskiego). Nowy dworzec postanowiono umieścić na Podzamczu, przy trasie W-Z (obecnie Aleja Tysiąclecia). Przeniesienie dworca nastąpiło w 1964 roku, jeszcze przed wybudowaniem właściwego obiektu. Początkowo funkcję budynku dworcowego pełnił prowizoryczny pawilon. Obecny budynek powstał w latach 1965-1968, według projektu Wiesława Żochowskiego. Wewnątrz umieszczono poczekalnię, kiosk, punkt bagażowy, bufet, pomieszczenia biurowe, a także pokoje noclegowe dla kierowców. Pierwszy autobus z nowego dworca odjechał w grudniu 1967 roku.  

Postój taksówek przy dworcu PKS w Lublinie
Postój taksówek przy dworcu PKS w Lublinie

Nowy dworzec

 

 

Kiedy chodziłem do liceum, to budowano PKS. W ogóle PKS pierwotnie był na górze za ratuszem. Tutaj, gdzie jest parking. I w domku, który tam stoi, kupowało się bilety. To było ogrodzone. W miejscu, gdzie stoi budynek urzędu miejskiego, była jeszcze straż pożarna. Mieściła się w narożnym budynku na rogu ulicy Świętoduskiej i ulicy równoległej do Krakowskiego Przedmieścia.

 

Dworzec PKS w Lublinie
Dworzec PKS w Lublinie

 

Na Wieniawskiej, tam gdzie teraz jest Biedronka, były garaże PKS-u. Tam była baza i warsztaty. Jeszcze z drugiej strony, jak od tej bocznej ulicy, to tędy się wjeżdżało, bo ja pamiętam, że niejednokrotnie z tatą tam byliśmy. To najczęściej były amerykańskie leylandy. Takie wielkie niebieskie pierwsze powojenne autobusy

 

Autobusy na dworcu PKS w Lublinie
Autobusy na dworcu PKS w Lublinie

 

Dworzec PKS był przy ulicy Ruskiej. Wtedy oprócz PKS-u, jeździły jeszcze autobusy firmy Transfer. Jeździłam tą firmą Transfer do koleżanki do Białej Podlaski, bo ona dojeżdżała do tego miejsca, nie trzeba było daleko iść od przystanku, było bliżej. Te autobusy wyglądały troszeczkę tak jak z innej epoki, ponieważ były stare, trzęsące się, było mnóstwo kurzu. A raz zdarzyło mi się jechać takim autobusem, który miał wewnątrz nieprzymocowane do podłogi drewniane ławki

 

Pasażerowie oczekujący na peronie Dworca PKS w Lublinie
Pasażerowie oczekujący na peronie Dworca PKS w Lublinie

 

[...] Tak było z dworcem autobusowym – zróbmy jakiś tymczasowy przystanek, bo plac jest taki pusty, zróbmy coś, przykryjmy, to będzie dla ludzi, a z tej hali zrobił się supermarket. Czyli to są takie drobne kroczki i jeżeli nie ma odpowiednio konsekwentnej polityki realizacji miasta, jeżeli nie ma wizji, to zawsze dochodzi do tego, [że] tymi drobnymi kroczkami niszczy się najlepsze miejsca.

 

Pasażerowie na peronie Dworca PKS w Lublinie
Pasażerowie na peronie Dworca PKS w Lublinie