Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Spółdzielcze Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdom w Lublinie

Spółdzielcze Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdom w Lublinie

Spółdzielcze Stowarzyszenie Mieszkaniowe Spółdom było pierwszą i zarazem jedyną żydowską spółdzielnią mieszkaniową w Lublinie. Zostało założone około 1927 roku przez Lejba Geliebtera. Pod koniec lat 20. i w latach 30. XX wieku wybudowało w Lublinie zespół kamienic przy ulicy Probostwo 19 oraz budynek przy ulicy Wieniawskiej 6. Z czasem z inicjatywy żydowskiej przerodziło się w spółdzielnię żydowsko-polską. Spółdzielnia planowała budowę kolejnych domów spółdzielczych, jednak ambitnym planom kres położyła samobójcza śmierć jej założyciela. Mimo poważnych problemów, spółdzielnia przetrwała i działa w Lublinie do dzisiaj.

Czytaj więcej

Epidemia tyfusu w getcie lubelskim we wspomnieniach świadków

Epidemia tyfusu plamistego w getcie lubelskim oraz innych gettach Generalnego Gubernatorstwa była istotnym problemem zdrowotnym, bezpośrednim wynikiem fatalnych warunków sanitarnych i lokalowych wywołanych polityką władz niemieckich. Choroba stanowiła również istotny element propagandy niemieckiej, która służyła pogłębieniu separacji między Polakami a Żydami oraz była istotnym narzędziem dehumanizacji Żydów, a ostatecznie ich wyniszczenia. 

Czytaj więcej

Żydowski Lublin: dzielnice, ulice i miejsca

Nowy plac targowy przy ulicy Lubartowskiej, Fot. S. Kiełsznia,
1938Aby zrozumieć, jak funkcjonował żydowski Lublin, warto przeanalizować przedwojenną topografię miasta na dwa sposoby: poprzez pryzmat ulic i przedmieść, przy których skupiało się żydowskie osadnictwo, oraz pod kątem  charakterystycznych dla tej społeczności miejsc, takich jak: synagogi, domy modlitwy, cmentarze, targi, obiekty przemysłowe czy domy znanych lubelskich Żydów.

Czytaj więcej