Duszki był to tomik poezji Franciszki Arnasztajnowej dla dzieci.
Artykuły ze słowem kluczowym "Ważne lubelskie publikacje 1630–1939 – księgi i pisma"
W numerze tym znajdujemy następujące informacje: adres redakcji i administracji: Lublin, ul. Kościuszki 8, redaktor: Konrad Bielski, wydawca: Wacław Gralewski, upełnomocniony przedstawiciel redakcji: Czesław Bobrowski, druk: drukarnia „Sztuka”. Dodajmy, że pismo ozdobiły dwa drzeworyty Tadeusza Kulisiewicza.
„Kurier Lubelski” był dziennikiem wychodzącym w roku 1932, który wyraźnie nawiązywał do tradycji „Kuriera” z lat 1906–1913, co można poznać po numeracji kolejnych roczników.
„Reflektor” był najważniejszym lubelskim pismem literackim jakie ukazywało się w Lublinie w okresie międzywojennym. Wyszły cztery numery „Reflektora”, pierwszy, z czerwca 1923 roku, był nienumerowany.
W grudniu 1921 roku ukazał się w Lublinie pierwszy numer pisma o charakterze literackim „Lucifer”. Drugi (i ostatni) numer pisma wyszedł w marcu 1922 roku. Wśród założycieli pisma byli Konrad Bielski i Wacław Gralewski. Autorem projektów okładek był Jan Wydra. Redakcja mieściła się przy ulicy Bernardyńskiej L. 18 m. 7 (zapis adresu oryginalny). „Lucifer” drukowany był w Drukarni Udziałowej przy pl. Litewskim 1.
Publikacja ta jest polemiką z dziełem Lublin podług ustaw… Michała Bergonzoniego. Praca ta zawiera krótką historię Lublina, opis panujących w mieście chorób i warunków higienicznych.
Pierwszym lubelskim dziennikiem był „Kurier Lubelski”, który ukazywał się w okresie powstania listopadowego od 9.12.1830 r. do 5.02.1831 r., codziennie z wyjątkiem sobót.
„Album” ukazał się w roku 1874 i był pierwszym albumem fotograficznym ze zdjęciami Lublina.
Jest to pierwszy polski kalendarz lubelski wydany w Lublinie w 1636 roku. Został on wydrukowany w Drukarni Pawła Konrada, a jego autorem był Jerzy Lemka.
Celem publikacji jest opis stanu sanitarnego Lublina przed powstaniem w 1780 roku w Lublinie Komisji Boni Ordinis (Komisji Dobrego Porządku) połączony z analizą przyczyn wielu chorób, które panowały wówczas w mieście.
Kalendarze były wydawane w Lublinie z przerwami od XVII wieku. Na przestrzeni wieków ich charakter, forma, adresat i wydawca uległy znacznej zmianie.
„Pamjatnaja Kniżka Ljublinskoj Gubernii” był to oficjalny organ rządu Guberni Lubelskiej końca XIX i początku XX w. a jednocześnie rodzaj urzędowego kalendarza. Ukazywała się jako rocznik w języku rosyjskim w latach 1870–1912.
Publikacja Podział Polski wydana przez Jacka Przybylskiego w 1775 roku w Lublinie omawia tragiczny przełom w dziejach Rzeczypospolitej jakim były rozbiory.
Parabole wyszły w roku 1926 jako pierwszy tom Biblioteki „Reflektora".
Książka Zofii Ścisłowskiej, będąca zbiorem kilku opowiadań, daje wyraz uczuciu jakim autorka darzyła Lublin i jego zabytki.
W roku 1650 w Drukarni Jana Wieczorkowicza ukazał się ciekawy druk – Relacja Expedyciey Zbaraskiey w roku Pańskim 1649, przeciw Chmielnickiemu Rythmem Polskim przez Marcina Kuczwarewica, roku pańskiego 1650 przełożona. W Lublinie w drukarni Jana Wieczorkowicza.
Sielanka mitologiczna Samuela Twardowskiego pt. Daphnis drzewem bobkowym została wydana w 1638 roku nakładem Drukarni Anny Konradowej.
Głos anonima ewangelika… to liczący 18 stronic druk z 1631 roku.
Wybór wierszy poetów lubelskich ukazał się w Lublinie w roku 1945. Był to pierwszy wydany po wojnie tomik lubelskich poetów. Został on wydany przez Związek Zawodowy Literatów Polskich.
W roku 1642 ukazał się w Lublinie bez podania wydawcy druk Talmud albo wiara żydowska Jana Achacego Kmity.