Zakon Trynitarzy przejął dawną Drukarnię Jezuitów z rąk Komisji Edukacji Narodowej w okresie rozbiorowym. Drukarnia wydawała teksty dotyczące rozgrywających się wydarzeń politycznych. Jej najważniejszym drukiem było Prawo polityczne narodu polskiego, czyli układ rządu Rzeczpospolitej. Po opuszczeniu Lublina przez ostatnich trynitarzy drukarnia została wydzierżawiona.
Artykuły ze słowem kluczowym "trynitarze"
Kościół trynitarzy (tzw. pałac Pawęczkowskiego), obecnie budynek mieszkalny. Budowę rozpoczęto w 1752 roku. Był to ostatni kościół zakonny, ufundowany w Lublinie przed rozbiorami. Fundacji nie ukończono, ponieważ w 1781 roku trynitarze przenieśli się do zabudowań pojezuickich. Nieukończony kościół nabył lubelski fryzjer, Pawęczkowski, który w latach 1824–1838 przebudował go na dom, zwany odtąd pałacem Pawęczkowskiego.
Wieża Trynitarska jest najwyższym punktem zabudowy staromiejskiej Lublina. Została wzniesiona w 1693 roku w miejscu dawnej furty miejskiej jako dzwonnica. Dzisiejszy wygląd zawdzięcza przebudowie z 1819 roku, a jej nazwa pochodzi od zakonu trynitarzy, którzy rezydowali w budynkach pojezuickich w latach 1781–1814.