Artykuły ze słowem kluczowym "Temat: Sztuki plastyczne w Lublinie"
„Niezwykle to delikatna i umykająca wędzidłom periodyzacji sprawa, ale zaryzykujmy twierdzenie, iż nowy, oznaczony profesjonalną dumą etos sztuki lubelskiej zarysował się gdzieś w połowie pierwszej dekady XX wieku. (...)
Tamten Lublin szkicował terytorium własnej kultury artystycznej, opierając się na wzorach sprawdzonych, tak czy owak akademickich: jakoś przyjaznych, bo łatwo rozpoznawalnych, ulegających niewielkim zmianom w czasie — w przeciwieństwie do innej sztuki, która właśnie z kwestionowania zastanych wzorów i norm, nie tylko estetycznych, uczyniła fundamentalną zasadę kreacji. (...)
Przed wybuchem drugiej wojny światowej artyści ponad stutysięcznego miasta tworzyli już świadome swych celów środowisko, które zajmowało dość wysokie miejsce w lokalnej hierarchii wartości kulturowych.”
W latach poprzedzających wybuch pierwszej wojny światowej Lublin wyraźnie wychodził z depresji, dorobił się nawet nieźle rozwiniętego przemysłu i notował „pewne ożywienie życia kulturalnego", ale były to sukcesy skromne w porównaniu z innymi miastami.
Stary i malowniczy Lublin chętnie w XIX stuleciu rysowali, malowali i rytowali: Leon Urmowski, Napoleon Orda, Franciszek Kostrzewski, Wojciech Gerson, Adam Lerue („Album lubelski" z kolejną panoramą miasta), Aleksander Gierymski, Michał Elwiro Andriolli i inni.
Niejako na marginesie dokonań malarskich i rzeźbiarskich rozwijała się związana z Lublinem sztuka rytownicza i graficzna.
Lublin nigdy nie był znaczącym ośrodkiem sztuki rzeźbiarskiej. Pomimo to możemy tu spotkać wiele ciekawych dzieł - w lubelskich świątyniach, na cmentarzach, w kapliczkach odnajdujemy liczne przykłady pięknych rzeźb sakralnych, a zabytki architektury zdobią rozmaite detale rzeźbiarskie. Region lubelski ma również swoje tradycje rzeźby ludowej. Wspomnieć należy również o osobnym, ważnym nurcie sztuki rzeźbiarskiej - o lubelskich pomnikach.
Uporządkowane chronologicznie najważniejsze wydarzenia dotyczące sztuk plastycznych w Lublinie.