Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Trybunał Koronny (budynek dawnego ratusza) w Lublinie

Trybunał Koronny (budynek dawnego ratusza) w Lublinie

Na środku rynku stoi budynek Trybunału Koronnego, który zastąpił drewniany ratusz spalony w 1389 roku. Murowany budynek z pewnością istniał tu już w XV wieku, o czym świadczą m.in. zachowane dokumenty informujące o odbywających się tam zebraniach Rady Miejskiej. Początkowo budynek pełnił funkcję ratusza, gdzie skupiała się cała władza sądownicza i administracyjna. Od 1578 roku mieścił się tam Trybunał Koronny – najwyższa instancja sądowa dla szlachty z Małopolski. Dziś jest tam Pałac Ślubów, a w najniższej części mieści się trasa turystyczna – Lubelska Trasa Podziemna.

Czytaj więcej

Rynek 15 w Lublinie

Rynek 15 w Lublinie

Pierwsze informacje na temat kamienicy Rynek 15 pochodzą z 1526 roku. Budynek został zniszczony podczas bombardowania Lublina we wrześniu 1939 roku.

Czytaj więcej

Rynek 13 w Lublinie

Rynek 13 w Lublinie

W 1519 roku kamienica Rynek 13 była własnością Feliksa i Stefana Cudynów. Jeszcze w tym roku nowym właścicielem budynku został Jan z Osmolic.

Czytaj więcej

Rynek 12 w Lublinie

Rynek 12 w Lublinie

Kamienica Rynek 12, znana jako kamienica Sobieskich, w tekstach źródłowych nazywana jest kamienicą Konopniców. W 1512 roku jej właścicielem był Andrzej Schadurka.

Czytaj więcej

Rynek 11 w Lublinie

Rynek 11 w Lublinie

Najwcześniejsze wzmianki na temat kamienicy Rynek 11 pochodzą z 1512 roku. W XVIII wieku budynek był własnością zakonu franciszkanów.

Czytaj więcej

Rynek 10 w Lublinie

Rynek 10 w Lublinie

Pierwsza wzmianka na temat budynku pod adresem Rynek 10 pojawiła się w 1521 roku. W tekstach źródłowych kamienica występuje pod nazwą Gambalińskiej, Naborowskiej i Nossadyniowskiej.

Czytaj więcej

Rynek 9 w Lublinie

Rynek 9 w Lublinie

Kamienica Pod Lwami przy ulicy Rynek 9 swoją nazwę przyjęła od rzeźbionych lwów na skrajnych rogach gzymsu. Pierwsze wzmianki na temat budynku pojawiły się w 1521 roku.

Czytaj więcej

Rynek 8 w Lublinie

Rynek 8 w Lublinie

Kamienica numer 8 przy ulicy Rynek w Lublinie jest zabytkiem pod wieloma względami wyjątkowym. W jej wnętrzach, w piwnicy i w sali na parterze, zachowały się unikatowe XVI-wieczne polichromie będące rzadkim na terenie Polski przykładem kultury mieszczańskiej epoki renesansu.

Czytaj więcej

Rynek 7 w Lublinie

Rynek 7 w Lublinie

Już w 1488 roku kamienica Rynek 7 należała prawdopodobnie do Jadwigi Kuminożyny. Renesansowa przebudowa budynku miała miejsce w latach 1520–1540.

Czytaj więcej

Rynek 5 w Lublinie

Rynek 5 w Lublinie

Pierwsza wzmianka na temat budynku pod adresem Rynek 5 pojawiła się w 1547 roku. Od 1728 roku kamienica należała do wojewody kijowskiego i wołyńskiego, Franciszka Salezego Potockiego.

Czytaj więcej

Rynek 6 w Lublinie

Rynek 6 w Lublinie

W XVI wieku kamienica Rynek 6 należała do rodziny Chociszewskich, stąd zwana jest kamienicą Chociszewską. W I połowie XVII wieku właścicielem budynku był Jerzy Lemko, autor rozprawy O Rzeczypospolitej.

Czytaj więcej

Rynek 4 w Lublinie

Rynek 4 w Lublinie

W 1533 roku właścicielem kamienicy Rynek 4 w Lublinie był Mikołaj Wiszniowski. Do końca XIX wieku budynek wielokrotnie zmieniał właścicieli. Przez lata na parterze znajdowała się Karczma Trybunalska, obecnie – restauracja Trybunalska.

Czytaj więcej

Rynek 3 w Lublinie

Rynek 3 w Lublinie

W XVI wieku właścicielem kamienicy Rynek 3 był Jan Stanifusor z Krakowa. Do XIX wieku kamienica zmieniała swoich właścicieli. W 1910 roku przeszła w posiadanie rodziny Sulczyńskich.

Czytaj więcej

Rynek Starego Miasta w Lublinie

Rynek Starego Miasta w Lublinie

Rynek został wytyczony po nadaniu Lublinowi prawa miejskiego. Został założony na planie zbliżonym do kwadratu. Nieregularny kształt rynku wynika z założenia placu na łuku dawnych wałów, dlatego zachodnia pierzeja jest wklęsła, a wschodnia (przylegająca do dawnych wałów) wypukła. Początkowo ze wszystkich naroży rynku wybiegały po dwie ulice. Wraz z upływem czasu i licznymi przekształceniami zabudowy rynku część ulic została zabudowana. Ukształtowanie terenu, jak również wcześniejszy narys osady znajdującej się na wzgórzu staromiejskim, uniemożliwiły wytyczenie działek o regularnym kształcie. W XVI wieku rozpoczęto proces scalania działek, co spowodowało zmiany w ukształtowaniu zabudowy rynku.

Czytaj więcej

„Poemat o mieście Lublinie”. Stare Miasto i Rynek

„Poemat o mieście Lublinie”. Stare Miasto i Rynek

Przez Bramę Krakowską wchodzimy na Stare Miasto, którego centrum stanowi Rynek. Temu miejscu Czechowicz poświęca aż dwa wiersze i jeden fragment prozy poetyckiej. Wydaje się ono centralnym punktem topografii Poematu. Warto zwrócić uwagę, że Rynek zamienia się w Poemacie w misę, do której omal nie wpada Księżyc, towarzysz Wędrowca, aż do tego momentu górujący nad nocnym pejzażem.

Czytaj więcej

Rynek 2 w Lublinie

Rynek 2 w Lublinie

Kamienica Rynek 2 w Lublinie powstała w wyniku scalenia dwóch budynków w 1785 roku przez Jana i Krystynę Heysslerów. Do 1939 roku była własnością rodziny Surzyckich.

Czytaj więcej

Ulica Jezuicka w Lublinie – historia ulicy

Ulica Jezuicka w Lublinie – historia ulicy

Ulicę wytyczono na przełomie XVI i XVII wieku po wewnętrznej linii murów miejskich, a na tyłach przytykającej do niej zabudowy. Ulica miała na początku charakter drogi dojazdowej, gospodarczej, który później zmienił się na mieszkalny i handlowy. Jezuicka swą parzystą i nieparzystą numerację domów rozpoczyna od ulicy Bramowej, a kończy przechodnią kamienicą u zbiegu z ulicą Dominikańską. W połowie przecina ją ulica Teodora Gruella z wylotem na Rynek z jednej strony, z drugiej przez Wieżę Trynitarską na plac katedralny.

Czytaj więcej