Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Życie kulturalne lubelskich Żydów

Życie kulturalne lubelskich Żydów

Lublin był ważnym ośrodkiem kultury żydowskiej. Życie kulturalne Żydów w Lublinie przejawiało się w dziedzinie sztuk pięknych, fotografowania dzielnicy żydowskiej. W Lublinie wystawiały swoje sztuki słynne teatry żydowskie, w których grali znani w całej Polsce artyści. Wydawano także codzienną prasę żydowską i działało wiele drukarni hebrajskich.

Czytaj więcej

„Głos Lubelski” (1913–1939)

„Głos Lubelski” ukazywał się w latach 1913–1939, był najdłużej wydawaną gazetą codzienną na terenie miasta Lublina i odegrał ważną rolę w kształtowaniu myśli politycznej okresu międzywojennego. Założony w 1913 roku przez grupę działaczy Ligi Narodowej po kierownictwem Feliksa Moskalewskiego, od 1922 roku był politycznie związany z endecją regionu lubelskiego (ze Związkiem Ludowo-Narodowm później z Narodową Demokracją). Zasięgiem oddziaływania obejmował głównie Lublin ale około 20 proc. nakładu było rozprowadzane w powiatach, w których endecja miała znaczniejsze wpływy polityczne. Był adresowany głównie do inteligencji, zamożnego mieszczaństwa i duchowieństwa, prezentował szeroki dobór tematyki, jaką mogli być zainteresowani czytelnicy. Jego znaczenie polegało na tym, że był pismem ideologicznym jednego z najważniejszych i najsilniejszych ruchów politycznych w odrodzonej Polsce.

Czytaj więcej

„Ziemia Lubelska” (1906–1931)

„Ziemia Lubelska” (1906–1931)

Pierwszy numer „Ziemi Lubelskiej" ukazał się pod koniec stycznia 1906 roku. Było to jedno z najdłużej wychodzących w Lublinie pism, ukazywało się bowiem z niewielkimi przerwami aż do lat trzydziestych. Było to pismo przede wszystkim informacyjne, przy czym zamieszczało dużo wiadomości o charakterze lokalnym. Zdarzały się także artykuły problemowe i od czasu do czasu drobne utwory literackie. W latach międzywojennych wprowadzano wzorem innych pism dodatki naukowe i literackie.

Czytaj więcej

„Pamiętnik Lubelski” (1930–1938)

„Pamiętnik Lubelski” (1930–1938)

„Pamiętnik Lubelski” był organem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie. Początkowo zamieszczał głównie prace naukowe o tematyce związanej z Lublinem, następnie poszerzył treść o rozbudowaną kronikę, a także utwory z literatury pięknej. Wyszły trzy tomy „Pamiętnika”: t. 1 za lata 1927–1930; t. 2 za lata 1931–1934 i t. 3 za lata 1935–1937.

Czytaj więcej

„Pamiętnik Gospodarczy i Naukowy Lubelski” (1817)

„Pamiętnik Gospodarczy i Naukowy Lubelski” (1817)

Pierwszy i jedyny numer miesięcznika „Pamiętnik Gospodarczy i Naukowy Lubelski” wyszedł  w roku 1817 z Drukarni Jana Karola Pruskiego. Był on jednym z najstarszych polskich czasopism fachowych i nawiązywał  do „Pamiętnika gospodarczo-rolniczego” wydawanego wcześniej w Warszawie. Pomysłodawcą wydania pisma był Klemens Urmowski, przyjaciel drukarza Jana Pruskiego.

Czytaj więcej

„Region Lubelski” (1928–1929)

„Region Lubelski” (1928–1929)

W roku 1928 ukazał się pierwszy numer „Regionu”, którego wydawcą była Komisja Regionalistyczna Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Lublinie. Wyszły dwa tomy „Regionu” w roku 1928 i 1929. 

Czytaj więcej

„Reflektor” (1923–1925)

„Reflektor” (1923–1925)

„Reflektor” był najważniejszym lubelskim pismem literackim jakie ukazywało się w Lublinie w okresie międzywojennym. Wyszły cztery numery „Reflektora”, pierwszy, z  czerwca 1923 roku, był nienumerowany.

Czytaj więcej