Dworek powstał w XIX wieku. Wzniesiono go na miejscu wcześniejszego, drewnianego. Jego fundatorem był Emanuel Graf, dziedzic majątku Tatary. W 1969 roku dworek został przystosowany na potrzeby działalności gastronomicznej.
Artykuły ze słowem kluczowym "pałace w Lublinie"
Pałac został zbudowany w II połowie XVIII wieku. W 1864 roku Robert Moritz i Aleksander McLeod uruchomili tu niewielką fabrykę narzędzi rolniczych. Po 1917 roku budynek był siedzibą Resursy Kupieckiej. Po wojnie, w 1944 roku, swój sekretariat miała tu redakcja radiostacji „Pszczółka”.
Pałace to reprezentacyjne budowle mieszczańskie pozbawione cech obronnych. Najbardziej znane lubelskie pałace to tzw. pałac Poradziwiłłowski i pałac Czartoryskich.
Ulica Agronomiczna jest dawną drogą dojazdową do dworu rodziny Krychowskich. Majątek był ich własnością do 1944 roku. Obecnie budynki są dzierżawione przez Muzeum Wsi Lubelskiej.
Najstarsza wzmianka o Abramowicach pochodzi od Jana Długosza. Podaje on, że w 1393 roku właścicielem folwarku był Sieciech. Od 1945 roku dwór wchodzi w skład zabudowań należących do placówki służby zdrowia.
Dworek Wincentego Pola został wzniesiony pod koniec XVIII wieku na terenie folwarku Firlejowszczyzna (obecnie ul. Łęczyńska 46). W latach 1804–1812 był własnością Franciszka Ksawerego Pohla, ojca Wincentego. W 1969 roku został przeniesiony na posesję przy ul. Kalinowszczyzna 13.
Dworek Kościuszków położony jest na terenie Ogrodu Botanicznego UMCS. Po raz pierwszy wymieniono go w źródłach w roku 1720. Dwukrotnie przebywał tu u swojego stryja, Jana Nepomucena, Tadeusz Kościuszko.
Dworek ziemiański na Felinie został wybudowany pod koniec XIX wieku. Nazwę Felin przyjął od imienia żony dziedzica majątku Tatary – Feliksy. W czasie II wojny światowej był siedzibą pułkownika Klaussa, jednego z okupacyjnych urzędników. Obecnie należy do Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie.
Folwark Konstantynów, zwany dzisiaj Poczekajką, powstał w latach 60. XIX wieku. W 1880 roku nabył go Władysław Gałecki. Tu wychowywał się jego syn Tadeusz, znany bardziej pod pseudonimem literackim jako Andrzej Strug.
Zespół pałaców biskupich tworzą: pałac Biskupi i pałac Konsystorski, połączone ze sobą łącznikiem zaprojektowanym przez Karola Siennickiego. Pierwszy jest siedzibą kurii metropolitarnej, drugi – siedzibą arcybiskupa.
Szesnastowieczny pałac – nazywany od nazwisk właścicieli pałacem Wrońskich lub Hussarów – mieści się przy ulicy Wyszyńskiego. Liczne przebudowy zatarły pierwotny układ wnętrz i cechy stylowe obiektu.
Pałac Tarłów, błędnie nazywany pałacem Olizarów, został zbudowany w XVII wieku. Przez ponad sto lat miały tu swoją siedzibę liczne placówki oświatowe. Od 1971 roku w budynku mieści się Wojewódzki Ośrodek Kultury.
Nazwa pałacu wiąże się z rodziną Suchorabskich, na początku XVII wieku właścicielami murowanej kamienicy wraz z ogrodem. Obecnie pałac stanowi północne skrzydło zabudowań zespołu budynków seminaryjnych.
Pałac Potockich znany jest pod nazwą „stary kryminał”. Funkcję więzienia pełnił w latach 1792–1826. Po 1918 roku był siedzibą Głównego Komisariatu Policji Państwowej w Lublinie.
Pałacyk Piotrowskiego, usytuowany przy ulicy Lipowej 5, zawdzięcza nazwę reprezentacyjnemu wyglądowi. Do 1990 roku mieściło się tu przedszkole założone w 1936 roku przez właścicielkę obiektu, Mariannę z Rajdeckich Piotrowską.
Znajdujący się we wschodniej części placu Wolności pałac Parysów powstał w połowie XVII wieku. Jego właścicielem był możny ród, od którego budynek przyjął nazwę. W końcu wieku XVIII zmienił nazwę na pałac Grotkowskiego, od nazwiska kolejnego właściciela. To tutaj miały się odbywać przedstawienia teatralne, a od XIX wieku także bale organizowane przez Wydział Zabaw Lubelskich Towarzystwa Dobroczynności.
Swój obecny wygląd kamienica zawdzięcza dziewiętnastowiecznej przebudowie. Należała do zespołu kilku pałaców Na Korcach, które stawiano w XVIII wieku jako czasowe rezydencje dla bawiących na sądach trybunalskich możnych właścicieli. Od około 1889 roku do początku XX wieku mieścił się tu Hotel Wiedeński.
Pałac Krebsa przy ul. Szewskiej 4 pierwotnie był własnością Lubomirskich. W XVII wieku cała rezydencja zajmowała teren pomiędzy ulicą Szewską a Staszica. W XIX wieku właścicielem pałacu był lubelski przedsiębiorca Karol Krebs.
Na placu Litewskim, pomiędzy pałacami Czartoryskich oraz Gubernialnym, znajduje się pałac Lubomirskich. Historią sięga XVI wieku, wygląd obecny zawdzięcza przebudowie z 1829 roku. Wnętrza zachowały pozostałości bogatego wystroju. Dziś mieści się tu Wydział Politologii UMCS.
Dwór renesansowy w Jakubowicach Murowanych został wzniesiony przez Tęczyńskich w II połowie XVI wieku. W kolejnych wiekach często zmieniał właścicieli, którzy dokonywali przebudów. Obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z XIX wieku, kiedy nadano jej kształt pałacu i wybudowano wieżę.