Obóz pracy utworzony na terenie istniejącego przed wojną lotniska w Lublinie, stąd nazwa Flugplatz, był jednym z największych obozów pracy w dystrykcie lubelskim. Istniał w latach 1942–1943. Osadzono w nim przede wszystkim kobiety i mężczyzn pochodzenia żydowskiego z różnych państw, a także grupę polskich kobiet. W trakcie akcji „Reinhardt” pełnił funkcję placu selekcyjnego dla przybywających transportów, jak również był miejscem segregacji i magazynowania mienia zrabowanego Żydom w obozach zagłady w Bełżcu, Sobiborze i Treblince.
Artykuły ze słowem kluczowym "Lubelska Wytwórnia Samolotów"
Lublin może poszczycić się bogatymi tradycjami przemysłowymi i to nie tylko w branży spożywczej. Oprócz browarów, młynów, drożdżowni powstawały tu fabryki maszyn rolniczych, fabryka wag oraz fabryka samolotów. Do dziś nie pozostało po niej nic, oprócz czerwonych hangarów przy ul. Wrońskiej i kilku budynków, przypominających o dawnej, lotniczej przeszłości Lublina.
Okres II wojny światowej stanowi najtragiczniejszy rozdział w dziejach Lublina. W ciągu zaledwie kilku lat miasto bezpowrotnie zatraciło swój dwukulturowy charakter, a wraz z nim dotychczasową tożsamość. Plan hitlerowców zakładający biologiczne wyniszczenie jego żydowskich mieszkańców, został krok po kroku precyzyjnie wykonany. Na początku odebrano im prawa, następnie mienie i godność, a w końcu życie. Z ich domów, ulic i dzielnic nie pozostał kamień na kamieniu. Chrześcijańska ludność Lublina, choć uniknęła losu swych żydowskich sąsiadów, była poddana ciężkim prześladowaniom. Znaczna część osób należących do elity intelektualnej Lublina straciła życie lub musiała opuścić miasto. Wielu trafiło do ciężkiego więzienia na zamku, do gestapowskiej katowni Pod Zegarem lub do utworzonego pod Lublinem obozu koncentracyjnego na Majdanku. Dziesiątki historycznych budowli i kamienic uległy poważnemu zniszczeniu, bądź zupełnie przestały istnieć. Zapoczątkowane w latach 20. i 30. projekty rozbudowy i modernizacji Lublina – gwałtownie przerwane – w większości nie zostały kontynuowane i wprowadzone w życie. Miasto stało się jednym z kluczowych punktów realizacji zbrodniczych planów okupanta, a równocześnie miejscem o dużym natężeniu walki podziemnej w różnych formach.
Samoloty Lublin R były produkowane w Zakładach Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz w latach 20. i 30. XX wieku. Ich konstruktorem był Jerzy Rudlicki, od nazwiska którego kolejne prototypy miały w nazwie literę R.
Lubelska Wytwórnia Samolotów powstała w lutym 1936 roku po upaństwowieniu przeżywających kłopoty finansowe Zakładów Mechanicznych E. Plage i T. Laśkiewicz w Lublinie. W 1936 roku ukończono produkcję 50 egzemplarzy samolotów towarzyszących Lublin R–XIII F. Następnie rozpoczęto budowę bombowców LWS–4 „Żubr” i licencyjnych samolotów łącznikowo-obserwacyjnych RWD–14 „Czapla”. W 1939 roku trwała produkcja nowoczesnych płatowców LWS–3 „Mewa”, którą przerwało zbombardowanie zakładów przez lotnictwo niemieckie 2 września 1939 roku. Po zakończeniu wojny Lubelska Wytwórnia Samolotów nie została reaktywowana.
Lubelska Wytwórnia Samolotów powstała w lutym 1936 roku po upaństwowieniu przeżywających kłopoty finansowe Zakładów Mechanicznych E. Plage & T. Laśkiewicz w Lublinie.
Lubelszczyzna jest regionem trwale i od bardzo dawna związanym z wszelkiego rodzaju działalnością lotniczą. W naszym regionie były lub są zlokalizowane tak rozmaite rodzaje aktywności lotniczej, jak przemysł lotniczy, lotnictwo wojskowe, w tym szkolenie kadr dla lotnictwa, a także szkolnictwo cywilne połączone ze sportową działalnością lotniczą. Lubelszczyzna może się również pochwalić wybitnymi postaciami lotniczej historii Polski, nie tylko związanymi zawodowo z regionem, ale też pochodzącymi stąd, a których kariera rozwinęła się poza Lubelszczyzną, jak inż. Zygmunt Puławski czy bracia Żurakowscy: inż. Bronisław Żurakowski i pilot doświadczalny Janusz Żurakowski.