Od wieków Żydów nazywano narodem księgi. Związane to było z faktem, że w kulturze żydowskiej książka zawsze otoczona była wielkim szacunkiem, będąc jednym z elementów silnie oddziaływających na ich życie duchowe. Drukowanie ksiąg uważano w społeczności żydowskiej za „awodat ha-kodesz” – świętą pracę. Niektórzy rabini porównywali nawet prasę drukarską do ołtarza. Druk nazywali „pisaniem na wiele piór” i uznawali za dzieło krzewienia Słowa Bożego.
Artykuły ze słowem kluczowym "Królewska 3"
Celowe niszczenie żydowskich książek, śmierć drukarzy, handlarzy i czytelników żydowskiego słowa drukowanego, które miały miejsce w okresie nazistowskiej okupacji Lublina stanowią cenzurę w rozwoju literatury w języku jidisz. Pomimo kilku powojennych inicjatyw takich jak „Biuletyn", Monografia żydowskiego Lublina czy powołanie żydowskiej biblioteki kultura jidisz nie odrodziła się w powojennym Lublinie. Czytelnicy i autorzy posługujący się tym językiem, którzy przeżyli wojnę, w większości wyjechali z miasta.