Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Tadeusz Kłak (ur. 1932)

Profesor Tadeusz Kłak nazwał Lublin „Miastem Poetów". Badacz niezmiernie przyczynił się do spopularyzowania twórczości wybitnych twórców, związanych z tym miastem. Jego praca jest wyjątkowo ważna, szczególnie jeśli chodzi o dzieła Czechowicza, który stał się dzięki opracowaniom Profesora artystą bardziej znanym i cenionym w kraju. Poświęcił swoje prace awangardzie lubelskiej i warszawskiej. Analizował dzieła pisarzy tj.: Józef ŁobodowskiEdward Stachura, Tadeusz Peiper czy Bolesław Prus. Publikował m.in. na łamach "Kameny". Zajmował się zarówno historią literatury polskiej oraz eseistyką, jak i  dziennikarstwem. Obecnie emerytowany pracownik Uniwersytetu Śląskiego był związany z Lublinem, ale także z Nałęczowem, gdzie w latach 1961-1970 mieszkał z żoną i zajmował się Muzeum im. Bolesława Prusa.

Czytaj więcej

Proza lubelska 1950 - 1982

Początek koniunktury prozy lubelskiej przypada dopiero na moment „drugiego oddechu” literatury ogólnokrajowej — koniec lat 50-tych. Śledząc daty wydania poszczególnych utworów, na palcach jednej ręki można zliczyć tytuły pierwszego piętnastolecia. Są to wiejskie powieści Kłosowskiego, Dożywocie pana Wojszy (1955) i Przygody królewskiego piechura (1956) Gołębiowskiego, oraz Przełom (1951), Chłopska sprawa (1954) i Radość zwycięstwa (1956) A. Lekkiego, wówczas nawet jeszcze nie mieszkającego w Lublinie.

Czytaj więcej