Rozpowszechnianie i popularyzacja filmów stanowiły istotny element działań państwa w okresie PRL-u. Prócz stałego z góry ustalonego odpowiedniego repertuaru kin, a więc filmów produkcji polskiej, radzieckiej i krajów demokracji ludowej oraz ,,filmów o wybitnych walorach artystycznych i społecznych, prezentujących postępową twórczość krajów kapitalistycznych” organizowano w Lublinie cykliczne imprezy filmowe takie jak: Ogólnopolski Festiwal Filmów Rolniczych, Konkurs Filmów Turystycznych czy Dni Filmu Radzieckiego. W 1969 roku na przykład zorganizowano imprezę filmową pod hasłem ,,Kinematografia polska w XXV-leciu PRL”, w ramach której pokazywano filmy o następującej tematyce: W walce o wyzwolenie społeczne i narodowe, Nigdy więcej Wojny, Człowiek i jego miejsce w społeczeństwie, Na wielkich budowach socjalizmu PRL czy Rozwój nauki, oświaty i kultury w Polsce Ludowej. W takich warunkach pojawiały się kolejne oddolne inicjatywy, które miały na celu pokazanie czegoś innego, świeżego, niezideologizowanego.
Artykuły ze słowem kluczowym "DKF"
28 grudnia 1895 roku w paryskim salonie Grand Cafe bracia Louis Jean i Auguste Lumiere zaprezentowali światu wynalazek, który miał istotnie wpłynąć na oblicze kultury XX wieku. Początkowo przyjmowany przez publiczność z rezerwą, po pewnym czasie zaczął zyskiwać coraz większą popularność w całej Europie.