Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Etnografia Lubelszczyzny - ubiory w północnej części Lubelszczyzny

 

Ubiory noszone w powiecie radzyńskim, włodawskim i bialskim, z wyjątkiem części zachodnich i łukowskiego, na ogół nie różniły się między sobą. Na terenie Bialskiego można rozróżnić dwa rodzaje ubiorów: podlasko-mazurskie i podlasko-małoruskie.

 

Spis treści

[RozwińZwiń]

Ubiór kobiecyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

We wschodniej części Bialskiego i Włodawskiego koszule kobiece miały bogato zdobione przyramki czyli „ustawki”. Przyramki, górne części rękawów i mankiety z falbankami zdobiono haftem tkanym na warsztacie — tzw. „pereborami” . Natomiast w Radzyńskiem i w zachodniej części Bialskiego koszul kobiecych nie ozdabiano.

Ubiór męskiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

We Włodawskiem, Bialskiem i Radzyńskiem początkowo szyto koszule z wykładanym kołnierzem, zapinane kolorową spinką. Z czasem nagich miejsce wchodzą koszule z kołnierzem stojącym, zapinanym na dwa lub trzy kolorowe guziki. Koszule noszono na wypust i opasywano „pojasem”.