Teatr amatorski w Lublinie
Teatr amatorski w Lublinie jest zjawiskiem niezwykle różnorodnym, i o bogatej przeszłości. Na przełomie XIX i XX wieku na Lubelszczyźnie działało bardzo dużo amatorskich zespołów teatralnych, wystawiających sztuki dramatyczne czy realizujących widowiska obrzędowe. Swoją działalność kontynuowały na mniejszą skalę także i w dwudziestoleciu międzywojennym oraz po II wojnie światowej.
Spis treści
[Zwiń]Historia teatru amatorskiego w Lublinie
Ożywienie amatorskiego ruchu teatralnego nastąpiło po powstaniu styczniowym za sprawą przeróżnych towarzystw działalności publicznej, m.in. lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności1. Na początku XX wieku w Lublinie funkcjonowały już cztery sceny amatorskie: Polskiej Macierzy Szkolnej, Towarzystwa Miłośników Sceny, Towarzystwa „Światło", oraz Towarzystwa Muzycznego „Harmonia". Rozwijał się również ruch teatralny teatrów wiejskich, m.in. w Urzędowie, Kurowie, Wilkołazie, Zwierzyńcu, Nałęczowie.
Teatry ludowe dawały widowiska obrzędowe, realizując idee Jędrzeja Cierniaka.
W przedwojennym Lublinie działał także stały żydowski amatorski zespół dramatyczny Żydowskiego Towarzystwa Muzyczno-Literackiego Hazomir (Słowik).
Teatr Latarnia Barbary Koterwas
Najwymowniejszym przykładem trwania wartości społecznikowskich, przekazywanych przez teatr amatorski także i po wojnie, jest działalność Barbary Koterwas. Założony przez nią teatr Latarnia rozpoczął swoją działalność w latach pięćdziesiątych. Pani Barbara oprócz działalności samokształceniowej, wystaw, występów w Lublinie organizowała również wędrówki teatralne po Lubelszczyźnie. Swoją wielowymiarową działalność społeczną prowadziła przez lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte w różnych miejscach i instytucjach, i do dziś pozostaje we wdzięcznej pamięci wielu Lublinian2.
Teatr amatorski dziś
Współcześnie teatr amatorski odnajdujemy w bardzo wielu dziedzinach życia społecznego. Dziś teatr amatorski to m.in.
-
teatr szkolny (można go oglądać np. na przeglądzie Spotkania Teatralne Zwierciadła w lubelskim Liceum im. Jana Zamoyskiego);
-
teatroterapia (m.in. Warsztaty Terapii Zajęciowej organizowane przez Marię Pietruszę-Budzyńską3 i Teatr im. Juliusza Osterwy oraz Międzynarodowe Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku w Chatce Żaka);
-
teatr w Domach Kultury i placówkach kulturalnych (m in. teatr Panopticum Mieczysława Wojtasa z MDK w Lublinie czy Teatr Nasz z Bełżyc pod kierownictwem Józefa Kasprzaka, organizatora przeglądu Scena Dramatyczna4;
-
teatr obrzędowy, kultywowany w wielu ośrodkach Lubelszczyzny (m.in. w Wojciechowie).
Literatura
- Aleksandrowicz A., Gerlecka R., Śladkowski W., Tworek S., [red.], Z przeszłości kulturalnej Lubelszczyzny, Lublin 1978.
- Koterwas B., Latarnia, do druku przygotowała Anastazja Śniechowska, Biblioteka Scriptores Scholarum, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN" – Norbertinum, Lublin 2000.
- Styka M.B., Teatr amatorski w Lublinie i na Lubelszczyźnie w latach 1866–1918.
Przypisy
- Wróć do odniesienia M.B. Styka, Teatr amatorski w Lublinie i na Lubelszczyźnie w latach 1866–1918.
- Wróć do odniesienia B. Koterwas, Latarnia, do druku przygotowała Anastazja Śniechowska, Biblioteka Scriptores Scholarum, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN" – Norbertinum, Lublin 2000.
- Wróć do odniesienia http://www.teatroterapia.lublin.pl [dostęp: 2017].
- Wróć do odniesienia http://www.t-nasz.pl [dostęp: 2017].