Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Teatr amatorski w Lublinie

Teatr amatorski w Lublinie jest zjawiskiem niezwykle różnorodnym, i o bogatej przeszłości. Na przełomie XIX i XX wieku na Lubelszczyźnie działało bardzo dużo amatorskich zespołów teatralnych, wystawiających sztuki dramatyczne czy realizujących widowiska obrzędowe. Swoją działalność kontynuowały na mniejszą skalę także i w dwudziestoleciu międzywojennym oraz po II wojnie światowej.

Wychowankowie Barbary Koterwas podczas przedstawienia teatralnego
Wychowankowie Barbary Koterwas podczas przedstawienia teatralnego (Autor: nieznany)

Spis treści

[RozwińZwiń]

Historia teatru amatorskiego w LublinieBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Ożywienie amatorskiego ruchu teatralnego nastąpiło po powstaniu styczniowym za sprawą przeróżnych towarzystw działalności publicznej, m.in. lubelskiego Towarzystwa Dobroczynności1. Na początku XX wieku w Lublinie funkcjonowały już cztery sceny amatorskie: Polskiej Macierzy Szkolnej, Towarzystwa Miłośników Sceny, Towarzystwa „Światło", oraz Towarzystwa Muzycznego „Harmonia". Rozwijał się również ruch teatralny teatrów wiejskich, m.in. w Urzędowie, Kurowie, Wilkołazie, Zwierzyńcu, Nałęczowie.

Teatry ludowe dawały widowiska obrzędowe, realizując idee Jędrzeja Cierniaka.

W przedwojennym Lublinie działał także stały żydowski amatorski zespół dramatyczny Żydowskiego Towarzystwa Muzyczno-Literackiego Hazomir (Słowik).

Teatr Latarnia Barbary KoterwasBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Najwymowniejszym przykładem trwania wartości społecznikowskich, przekazywanych przez teatr amatorski także i po wojnie, jest działalność Barbary Koterwas. Założony przez nią teatr Latarnia rozpoczął swoją działalność w latach pięćdziesiątych. Pani Barbara oprócz działalności samokształceniowej, wystaw, występów w Lublinie organizowała również wędrówki teatralne po Lubelszczyźnie. Swoją wielowymiarową działalność społeczną prowadziła przez lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte w różnych miejscach i instytucjach, i do dziś pozostaje we wdzięcznej pamięci wielu Lublinian2.

Teatr amatorski dziśBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Współcześnie teatr amatorski odnajdujemy w bardzo wielu dziedzinach życia społecznego. Dziś teatr amatorski to m.in.

  • teatr szkolny (można go oglądać np. na przeglądzie Spotkania Teatralne Zwierciadła w lubelskim Liceum im. Jana Zamoyskiego);

  • teatroterapia (m.in. Warsztaty Terapii Zajęciowej organizowane przez Marię Pietruszę-Budzyńską3 i Teatr im. Juliusza Osterwy oraz Międzynarodowe Spotkania Artystów Nieprzetartego Szlaku w Chatce Żaka);

  • teatr w Domach Kultury i placówkach kulturalnych (m in. teatr Panopticum Mieczysława Wojtasa z MDK w Lublinie czy Teatr Nasz z Bełżyc pod kierownictwem Józefa Kasprzaka, organizatora przeglądu Scena Dramatyczna4;

  • teatr obrzędowy, kultywowany w wielu ośrodkach Lubelszczyzny (m.in. w Wojciechowie).

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  • Aleksandrowicz A., Gerlecka R., Śladkowski W., Tworek S., [red.], Z przeszłości kulturalnej Lubelszczyzny, Lublin 1978.
  • Koterwas B., Latarnia, do druku przygotowała Anastazja Śniechowska, Biblioteka Scriptores Scholarum, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN" – Norbertinum, Lublin 2000.
  • Styka M.B., Teatr amatorski w Lublinie i na Lubelszczyźnie w latach 1866–1918.

PrzypisyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  1. Wróć do odniesienia M.B. Styka, Teatr amatorski w Lublinie i na Lubelszczyźnie w latach 1866–1918.
  2. Wróć do odniesienia B. Koterwas, Latarnia, do druku przygotowała Anastazja Śniechowska, Biblioteka Scriptores Scholarum, Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN" – Norbertinum, Lublin 2000.
  3. Wróć do odniesienia http://www.teatroterapia.lublin.pl [dostęp: 2017].
  4. Wróć do odniesienia http://www.t-nasz.pl [dostęp: 2017].

Powiązane artykuły

Zdjęcia

Inne materiały

Słowa kluczowe