Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Lublin 1918 – Rada Regencyjna Królestwa Polskiego

Rada Regencyjna Królestwa Polskiego powstała w związku z ogłoszeniem „aktu 5 listopada” przez cesarzy niemieckiego i austriackiego. Zapowiadano w nim utworzenie na ziemiach odebranych Rosji samodzielnego Królestwa Polskiego.

Uroczystości na Placu Katedralnym w Lublinie w dniu 5 listopada 1916 roku
Uroczystości na Placu Katedralnym w Lublinie w dniu 5 listopada 1916 roku (Autor: nieznany)

Spis treści

[RozwińZwiń]

Utworzenie Rady RegencyjnejBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dwunastego września 1917 roku Rada Regencyjna została zatwierdzona przez władze państw centralnych. Jej zadaniem miało być sprawowanie władzy zwierzchniej nad terytoriami, które miały wejść w skład przyszłego państwa. W skład Rady wchodzili: książę Zdzisław Lubomirski, hrabia Józef Ostrowski i prymas Aleksander Kakowski (było to nawiązaniem do tradycji interrexa). Rada ustanowiła rząd Jana Kucharzewskiego, który przejął od zaborców sądownictwo, szkolnictwo, służbę zdrowia i administrację. Gdy władza państw centralnych zaczęła się rozpadać, Rada Regencyjna rozpoczęła przejmowanie kolejnych urzędów. Siódmego października 1918 roku ogłoszono niepodległość Polski, a pięć dni później przejęto kontrolę nad Polską Siłą Zbrojną z rąk generał-gubernatora Besslera. Dwudziestego piątego października powołano nowy rząd Józefa Świeżyńskiego, który jednak został odwołany 4 listopada, po próbie zamachu stanu. Tego samego dnia Rada Regencyjna przystąpiła do tworzenia oddziałów jazdy (projekt gen. Tadeusza Rozwadowskiego), co dało początek polskiej kawalerii.

Rola w wydarzeniach listopada 1918 rokuBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Przedstawicielem Rady Regencyjnej w Lublinie był Juliusz Zdanowski. Prowadził on politykę ostrożnego przejmowania władzy od administracji austriackiej i odmawiał szybkiego wprowadzania niepodległościowych lub socjalistycznych reform. Budziło to sprzeciw organizacji lewicowych i znacznej części społeczeństwa, domagających się natychmiastowej niezależności. Powstanie Tymczasowego Rządu Republiki Polskiej było zamachem stanu przeciw władzy Rady Regencyjnej. Zdanowski został osadzony w areszcie domowym, nowy gabinet przejął administrację i władzę wojskową. Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej wezwał do wypowiedzenia posłuszeństwa Radzie Regencyjnej, o to samo w stosunku do nowego rządu. Przybycie Piłsudskiego do Polski położyło kres sporom – tak Rada Regencyjna, jak i Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, oddały władzę w jego ręce i podały się do dymisji.

Powiązane artykuły

Zdjęcia

Inne materiały

Słowa kluczowe