Asara be Tewet (Dziesiąty Tewet) – obrzędy i obyczaje na Lubelszczyźnie
Dziesiąty dzień miesiąca Tewet, przypadający w miesiącach grudniu i styczniu był powszechnym dniem postu, skruchy i powrotu do Boga.
Spis treści
[Zwiń]Pochodzenie święta Asara be Tewet
Święto to ustanowione było dla upamiętnienia dnia, w którym król Babilonii Nabuchodonozor rozpoczął oblężenie Jerozolimy.
Oblężenie rozpoczęte 10 dnia miesiąca Tewet roku 588 p.n.e. było początkiem licznych tragedii, jakie dotknęły naród żydowski, a które zakończyły się zburzeniem Pierwszej Świątyni i wygnaniem babilońskim.
Nazwa święta Asara be Tewet oznacza datę święta: asara to liczebnik 10, a tewet to nazwa dziesiątego miesiąca w religijnym roku żydowskim.
Tradycje Asara be Tewet
Tego dnia obowiązywał post ścisły tzn. nie jedzono i nie pito od świtu do zapadnięcia nocy. Rozmyślano o klęskach zniszczenia, wygnania i cierpienia, jakie dotknęły przodków i szukano drogi powrotu do Boga. Przypominano, że to samowola i grzechy królów judzkich i izraelskich ściągnęły na Żydów karę w postaci najazdu Nabuchodonozora. Dlatego każdy Żyd zobowiązany do pokuty i postu.
Był to czas indywidualnej modlitwy, przebudzenia serca i rozpamiętywania własnych czynów, aby móc okazać skruchę przed Najwyższym.
Post ten był również upamiętnieniem śmierci wszystkich ludzi, których data i miejsce spoczynku nie są znane. Był to jedyny post, który nie podlegał przesunięciu na wcześniejszy dzień ani opóźnieniu, nawet jeśli przypadał w piątek, czyli w dzień rozpoczęcia Szabatu.
W Polsce wypadał on w czasie gdy inni mieszkańcy Lublina obchodzili tradycyjny karnawał.
W tym dniu w lubelskich synagogach rabini przypominali o żydowskiej tożsamości a przez wygłaszane wykłady i kazania mobilizowali i zachęcali do zachowania wierności Torze i Bogu.
Post 10 Tewet był jednym z sześciu wielkich postnych dni w judaizmie. Pozostałe to: Com Gedalia - upamiętniający śmierć Gedaliasza, Jom Kippur (Dzień Pojednania), Taanit Ester (poprzedzający święto Purim), Szewa Asar BeTamuz (17 Tamuz) i Tisza Be Aw (9 Aw).
Zwyczaje Asara be Tewet
Podczas tego postu nie obowiązywały dodatkowe przepisy, takie jak np. w Jom Kippur zakazujące noszenie skórzanego obuwia.
Osoby chore, kobiety w ciąży i dzieci były zwolnione z obowiązku poszczenia. Jednak szanowały post drugich przez to, że w tym dniu nie jadały publicznie ani obficie, żeby nie rozpraszać pozostałych poszczących.
Przyjemności takie jak słodycze, czy ulubione potrawy były zakazane. Jadano tylko to, co było niezbędne dla potrzymania życia i zdrowia.
Literatura
http://www.hatikvah.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=222&Itemid=35, dostęp 10.11.2010.
http://www.the614thcs.com/40.193.0.0.1.0.phtml, dostęp 10.11.2010.
Gal-Ed E., Księga świąt żydowskich, Warszawa 2005.
Kameraz-Kos N., Święta i obyczaje żydowskie, Warszawa 2000.
Rabin Greenwald Z., Bramy Halachy. Religijne prawo żydowskie, Kraków 2005.
Schoeps J.H, Nowy leksykon Judaistyczny, Warszawa 2007.
Unterman A., Żydzi, wiara i życie, Warszawa 2005.
Unterman A., Encyklopedia tradycji i legend żydowskich, Warszawa 2000.