Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Paweł Kędzierski

 

Urodzony 7 lutego 1946 r. w Warszawie. Reżyser filmowy, dokumentalista. W latach 70. członek Zespołu Filmowego „X” Andrzeja Wajdy. Od 1990 r. współzałożyciel Studia Filmowego „Kronika”. Wieloletni przewodniczący Sekcji Filmu Dokumentalnego Stowarzyszenia Filmowców Polskich.

 

Spis treści

[RozwińZwiń]

Wykształcenie i debiut reżyserskiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie reżyserię na PWSFTviT w Łodzi. Studia ukończył w 1971. Dyplomowym filmem fabularnym Kędzierskiego była nowela Na smyczy, powstała w ramach filmu CDN.

Działalność reżyserskaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

W czasie studiów współpracował z Marcelem Łozińskim oraz z Radosławem Piwowarskim, z którym zrealizował Bezdroże i Puste krzesła. W swojej twórczości stosował dokonania tzw. „szkoły Łozińskiego” (termin ukuty przez Tadeusza Lubelskiego) czyli elementy kreacji, inscenizacji i prowokacji artystycznej. Jako uczeń Kazimierza Karabasza i Jerzego Bossaka inspirował się ich dokonaniami np. w filmie Cisza i ciemność. Od czerwca 1989 zainteresował się obrazem Polski i Polaków oraz dokonującymi się zmianami politycznymi. Wydarzeniom czerwcowym poświęcił kilka filmów: Jaka Polska, Wybór Polski, Wybory 89 - koniec komunizmu, Dar wolności. W latach 70. uprawiał równolegle dokument i fabułę. Powstały wtedy: nowela Na smyczy z filmu CDN, film telewizyjny Trochę wielkiej miłości oraz wspólne z Agnieszką Holland i Jerzym Domaradzkim Zdjęcia próbne. Przez wiele lat był związany z warszawską Wytwórnią Filmów Dokumentalnych, gdzie powstała większość jego filmów dokumentalnych. W 1990 współzałożył Studio Filmowe "Kronika", w którym realizuje kolejne filmy. Od 1990 pracuje także w Polskiej Kronice Filmowej, realizując m.in. kroniki monotematyczne.

 

Współpraca z Ośrodkiem "Brama Grodzka - Teatr NN"Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

W ramach projektu "Spotkania z dokumentem filmowym" 14 grudnia 1998 roku odbyło się spotkanie z reżyserem oraz projekcja jego filmów dokumentalnych: Wybory 89Jaka Polska. Czytaj więcej

 

W ramach nawiązania do wcześniejszych działań Ośrodka, dnia 10 czerwca 2010 roku odbyło się kolejne spotkanie z Pawłem Kędzierskim, połączone z projekcją filmów dokumentalnych: Uliczka Wolność, Wybór Polski. Czytaj więcej

 

Dorobek artystycznyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

 

1. Etiudy szkolne PWSFTviT


1971 - Absolutorium - współpraca realizatorska
1970 -  Argentyna - współpraca reżyserska
1969 - Studium - reżyseria
1969 - Późne wstanie - reżyseria
1969 - Ktoś kiedyś powiedział - reżyseria

 


2. Filmy dokumentalne


2010 - Kawałek lata - opieka artystyczna
2008 - My Cichociemni. Głosy żyjących - dokument fabularyzowany, pełnometrażowy
2007 - Tak trzeba żyć - opieka artystyczna
2007 - Gośka gola! - opieka artystyczna
2007 - Telewizyjny opis obyczajów - serial telewizyjny wg pomysłu Włodzimierza Filipka, składający się z 12 odcinków po 15 minut.
2007 - Film znaleziony w sieci - realizacja na podstawie znalezionych w Internecie tzw. wideoblogów
2006 - Teraz wtedy - scenariusz; odcinek telewizyjnego cyklu Powroty
2005 - Uliczka Wolność [w:] Chwila wspomnień - realizacja
2004 - Powstanie zwykłych ludzi - scenariusz
2001 - Dar wolności - scenariusz i realizacja z Andrzejem Piekutowskim
1999 - Cisza, ciemność - realizacja, scenariusz
1998 - Żywioł Haręza - opieka artystyczna
1998 - Pan Tadeusz, czyli matecznik - scenariusz z Anną Górną i Lubomirem Zającem, reżyseria z Anną Górną
1996 - Jaka Polska - scenariusz i realizacja z Andrzejem Piekutowskim
1994 - Uniesieni szałem - zrealizowany jako monotematyczny numer (21/94) PKF
1992 - Był bal - zrealizowany jako monotematyczny numer (52/92) PKF
1992 - Z Wilna - zrealizowany jako monotematyczny numer (48/92) PKF
1992 – Płyniemy - reżyseria, scenariusz
1991 - Uliczka Wolność - zrealizowany jako monotematyczny numer (51/91) PKF
1991 - Przewodnik po Polsce - zrealizowany jako monotematyczny numer PKF (44/91), z gościnnym udziałem Michała Ogórka
1991 - Dni dzieci - zrealizowany jako monotematyczny numer (22/91) PKF
1990 - Trzy grudnie - zrealizowany jako monotematyczny numer (51/90) PKF
1990 - Marsz na Polskę - zrealizowany jako monotematyczny numer (36/90) PKF
1990 - Cud nad Wisłą - zrealizowany jako monotematyczny numer (33) PKF
1990 - Wybór Polski - reżyseria
1989 - Wybory 89 - koniec komunizmu - realizacja
1988 - Dokąd - realizacja
1987 - Dzień jak rok - realizacja
1985 - Dzień dziecka na wsi - realizacja
1984 - Biuro usług - realizacja
1981 - Dzień dziecka - realizacja
1980 - Autoportret - realizacja
1979 - Rozkład pożycia - realizacja
1977 - Naprawdę na niby - realizacja
1977 - Białe tango - realizacja
1976 - Wszyscy dla wszystkich - reżyseria
1976 – Rano południe wieczór - współpraca realizatorska
1975 - Ogłoszenia drobne - reżyseria
1973 - Happy End - scenariusz i realizacja z Marcelem Łozińskim
1972 - Robotnicy  1971: Nic o nas bez nas - scenariusz: Krzysztof Kieślowski i Tomasz Zygadło; realizacja z Krzysztofem Kieślowskim, Tomaszem Zygadło, Wojciechem Wiszniewskim.
1972 - Puste krzesła - scenariusz i realizacja z Radosławem Piwowarskim i Tadeuszem Walendowskim, współpraca realizatorska
1972 - Koło fortuny - współpraca
1972  - Gospodarze - współpraca reżyserska
1971 - Widziane z dołu - scenariusz i realizacja z Marcelem Łozińskim
1971 - Zmiana - scenariusz i realizacja z Marcelem Łozińskim
1969 - Bezdroże - scenariusz i realizacja z Radosławem Piwowarskim. Film zrealizowany podczas studiów dla Telewizji Polskiej. Dokument inscenizowany


3. Filmy fabularne


1976 - Zdjęcia próbne - scenariusz z Agnieszką Holland, Jerzym Domaradzkim i Feliksem Falkiem, reżyseria z Agnieszką Holland i Jerzym Domaradzkim. Film fabularny, jednorodny kompozycyjnie, choć składający się z trzech nowel (autorem drugiej z nich jest Paweł Kędzierski).
1976 - Trochę wielkiej miłości - na podstawie opowiadania Obraz Andrzeja Bitowa. Reżyseria , scenariusz.
1976 - Blizna - obsada aktorska (socjolog; nie występuje w napisach)
1975 - Na smyczy - jedna z nowel, składających się na film CDN, zrealizowany z Radosławem Piwowarskim (nowela Piorun kulisty) i Zbigniewem Kamińskim (nowela Lekcja miłości). Reżyseria, scenariusz.

 


4. Teatr TV


Zrealizował także kilka przedstawień teatrów telewizyjnych, m.in. adaptację hiszpańskiego pisarza Pio Baroja Zjawa. Jest autorem i reżyserem sztuki dla dzieci Nitonisio - premiera w 1992 w Teatrze w Grudziądzu.

 

Nagrody filmoweBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

1. Nagrody za krótki metraż, dokument, animację


2009 - My Cichociemni. Głosy żyjących - Houston (Worldfest Independent Film Festival), Platinum Remi
2005 - Powstanie zwykłych ludzi - Kraków (Krakowski FF - Konkurs Krajowy), Nagroda Prezesa Telewizji Polskiej
2000 - Cisza, ciemność - Villa do Conde (MFF Krótkometrażowych), Grand Prix
1999 - Cisza, ciemność -  Siena (MFF Krótkometrażowych), Nagroda Specjalna
1999 - Cisza, ciemność - Sankt Petersburg (Message to Man), Grand Prix
1997 - Jaka Polska - Łagów (Lubuskie Lato Filmowe), Nagroda specjalna dla filmu dokumentalnego
1992 - Uliczka Wolność - Ogólnopolski Festiwal Filmów Krótkometrażowych, Kraków - wyróżnienie
1990 - Wybór Polski - Nagroda Szefa Kinematografii w dziedzinie filmu pozafabularnego za reżyserię
1990 - Wybór Polski - nagroda Ministra Kultury i Sztuki
1983 - Dzień dziecka - Białystok (Konfrontacje „Młodzi za i przed Kamerą”), Wyróżnienie Honorowe
1982 - Dzień dziecka - Oberhausen (MFFK), Wyróżnienie Jury Ewangelickiego
1982 – Dzień dziecka - Oberhausen (MFFK), Nagroda Główna
1978 – Naprawdę, na niby - Rzeszów (Przegląd Filmów Krótkometrażowych), Wyróżnienie klubu dziennikarzy studenckich
 

2. Nagrody za film fabularny


1977 - Zdjęcia próbne - Łagów (Lubuskie Lato Filmowe), nagroda ZSMP za wybitne walory ideowo-wychowawcze

 

Opracował Piotr Kalwiński

 

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści


http://www.filmpolski.pl/fp/index.php/311462 - dostęp 26.05.2010
http://www.culture.pl/pl/culture/artykuly/os_kedzierski_pawel - dostęp 26.05.2010
Pięciak W., Za mało, za późno [w:] „Tygodnik Powszechny", 2008 r., nr 31, s. 36.
Płażewski J., My, Cichociemni [w:] „Kino”, 2008 r., nr 07-08, s. 90-91.
Korytkowski W., Jacy tacy [w:] „Film”, 1997 r., nr 09 , s. 58.
 

Zdjęcia

Wideo

Słowa kluczowe