Ulica Radziwiłłowska w połowie XIX wieku stanowiła przedłużenie ulicy Zielonej (dawny szlak komunikacyjny przez Czechowice i Wieniawę), biegła do ulicy Ewangelickiej i tu przechodziła w dzisiejszą ulicę J. de Tramecourta, łącząc się z ul. Wieniawską. Obecnie ulica ta łączy ulice 3 Maja i Staszica oraz zamyka poprzez bryłę pałacu Radziwiłłowskiego ulicę Niecałą.
Nazwa ulicy
Nazwa została nadana w 3 ćwierci XIX w. Po II wojnie światowej uległa przemianowaniu na ulicę Dymitrowa, by obecnie znów powrócić do pierwotnej nazwy.
Ciekawe miejsca
Pałac Lubomirskich, ob. Klinika Dermatologiczna PSK nr 1, ul. Radziwiłłowska nr 13, budynek murowany, koniec XVIII wieku, adaptacja na szpital św. Józefa 1839, remontowany w latach 1897–1898 i 1948–1949:
a. ogrodzenie
Przy ulicy Radziwiłłowskiej przed II wojną światową mieściło się również Gimnazjum Humanistyczne Koedukacyjne Towarzystwa Zakładania Szkół Żydowskich (budynek dla chłopców), założone w roku 1919.
Zabytkowe budynki
Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina wymienia przy ulicy Radziwiłłowskiej następujące budynki o znaczącej wartości kulturowej i historycznej:
Dom, ul. Radziwiłłowska nr 5, budynek murowany, ok. 1925–1930.
Opracowała Ewa Sękowska
Literatura
Gawarecki H., Gawdzik C., Ulicami Lublina, Wydawnictwo Lubelskie, Lublin 1976.
Stasiak M. (oprac.), Katalog zasobów kulturowych miasta Lublina, Studium ochrony wartości kulturowego krajobrazu i środowiska miasta Lublina, Lubelska Pracownia Urbanistyczna, Lublin 1999.
Katalog zabytków (architektury zabytkowej), oprac. mgr J. Czerepińska, mgr C. Kiełboń, mgr K. Majewski, Studium historyczno-urbanistyczne do planu szczegółowego śródmieścia Lublina, Lublin 1969.