Małgorzata Skałbania – malarka, poetka.
Urodziła się w Tychach. Studiowała malarstwo w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Gdańsku oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (dyplom u prof. Jerzego Nowosielskiego). Odbyła staż w De Christelijke Academie voor Beeldende Kunsten w Kampen. Swoje prace publikuje w kraju i za granicą. Mieszka w Lublinie.
Hieronim „Hirek” Roman Wrona – dziennikarz telewizyjny i radiowy. Publicysta, DJ, producent i reżyser imprez muzycznych. Rzecznik prasowy festiwali i koncertów. Historyk muzyki. Miłośnik brydża, piłki nożnej i koszykówki.
Kontynuuje tradycje Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Stanisława Staszica.
Fotoreporter związany między innymi z redakcją Kuriera Lubelskiego
oraz Radiem Lublin.
Wiktor Hermogenes Ziółkowski, pseud. Julian Kot – urodzony w 1893 roku w Lublinie, zmarł w 1978 roku tamże. Malarz, grafik, autor karykatur, typograf, publicysta i krytyk, bibliofil oraz kolekcjoner sztuki ludowej. Jeden z założycieli lubelskiego Związku Artystów Plastyków (późniejszy ZPAP) oraz Lubelskiego Towarzystwa Miłośników Książki. Niestrudzony animator lubelskiego życia artystycznego, zarówno w dwudziestoleciu międzywojennym, jak i po wojnie. Autor fotografii miasta, pochodzących głównie z lat 30. XX wieku.
Izba Drukarstwa powstała w miejscu dawnej Izby Tradycji Drukarstwa Lubelskiego, po przejęciu placówki przez Ośrodek „Brama Grodzka- Teatr NN” i gruntownym remoncie przeprowadzonym dzięki środkom z budżetu miasta. Jej celem jest propagowanie wiedzy na temat historii lubelskiego drukarstwa od jego początków do czasu działalności opozycyjnego Niezależnego Ruchu Wydawniczego. Izba jest również depozytariuszem cennych zabytkowych maszyn drukarskich.
Wokalista, kompozytor, autor piosenek. Założyciel i lider lubelskiego zespołu BBK i BBK Acoustic Sound. Współtwórca Lubelskiej Federacji Bardów.
Pracownik naukowy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Przyrodnik. Artysta grafik, ilustrator książek, organizator wystaw, bibliofil, polarnik.
Karczma Słupska mieściła się w budynku na rogu ulicy Sowińskiego i Alei Racławickich. Powstała w miejscu restauracji "Pod Fafikiem". Lokal został zamknięty w 2010 roku. Obecnie (2021) znajduje się tu Bioteka, filia Miejskiej Biblioteki Publicznej.
Tomik wierszy Franciszki Arnsztajnowej i Józefa Czechowicza pod tytułem Stare kamienie ukazał się na początku 1934 roku. Była to piąta pozycja Biblioteczki Lubelskiej Towarzystwa Miłośników Książki.
Duszki był to tomik poezji Franciszki Arnasztajnowej dla dzieci.
Wokalista. Legenda lubelskiej sceny muzycznej lat 60. Laureat przeglądów muzycznych. Pierwszy polski wykonawca przeboju Paula Anki Diana, nazywany Polskim Paulem Anką. Wykonawca Konika na biegunach. Emigrant z marca 1968 roku.
Przy ul. Podzamcze nr 547 istniała już w roku 1878 drukarnia pod firmą J. Herszenhorn i M. Sznajdermesser, która oprócz druków akcydensowych i hebrajskich produkowała większe dzieła polskie.
Radca prawny, były kierownik Radia Akademickiego UMCS i dyrektor Lubelskiego Studia Teatralnego.
Bardzo mnie irytowało operowanie stereotypami, kliszami: jesteśmy miastem Unii, dwóch uniwersytetów, pięciu uczelni… To prawda, to są fakty, ale one zostały bardzo zredukowane. [...] Podjąłem próbę napisania takiego przewodnika, jaki sam bym chciał przeczytać – takiego nieortodoksyjnego przewodnika po Lublinie.
Władysława Panasa czytanie Czechowicza
W tej szczególnej chwili, jaką jest 70. rocznica śmierci Czechowicza, do rąk czytelników trafia nowy numer „Scriptores” z tekstami Władysława Panasa związanymi z twórczością poety. Obok Schulza była to jego druga wielka fascynacja literacka.
Pierwsze odniesienia do twórczości Czechowicza można odnaleźć już w esejach Brama (1994) i Oko Cadyka (1994). W planach Panasa stanowiły one fragment większej całości, którą określał jako rodzaj przewodnika po „magicznym Lublinie”. Teksty te w latach następnych zostały uzupełnione o eseje Daas i Jeździec Niebieski, które również miały znaleźć się w tej publikacji. Niestety, ta niezwykła książka za życia autora nie doczekała się wydania. Dopiero w roku 2009 w numerze „Scriptores”, w którym znalazły się wszystkie teksty Panasa odnoszące się do Lublina, została podjęta próba rekonstrukcji zawartości tego przewodnika.
Fakt, że Władysław Panas do tworzonej przez siebie narracji o Lublinie wprowadza wątki związane z twórczością Czechowicza, świadczy, jak ważną rolę przypisywał jego poezji w kreowanym przez siebie opisie miasta. W eseju Brama Panas dokonał głębokiej analizy symbolicznego znaczenia zrobionych przez Czechowicza w 1934 roku dwóch fotografii Bramy Grodzkiej. W tekście tym nawiązuje również do wiersza Czechowicza wąwozy czasu. Natomiast w eseju Oko Cadyka przywołuje jego wiersze Ulica Szeroka i Wieniawa.
Pisarka, poetka, reportażystka, historyk literatury i teatru. Wydała kilka zbiorów poezji oraz zbeletryzowane biografie – modernistycznej aktorki warszawskiej, Marii Wisnowskiej, oraz światowej sławy pisarza, Isaaca Bashevisa Singera.
„Dlaczego Bóg stworzył człowieka? Ponieważ lubi opowiadania” – głosi żydowskie porzekadło. Zapewne opowiadania przekazywane ustnie są niezmiernie doniosłe w każdej kulturze, jednak w kulturze żydowskiej pełnią one rolę zupełnie wyjątkową. Wedle tradycji bowiem na górze Synaj została nadana Mojżeszowi, a poprzez Mojżesza całemu ludowi Izraela Tora nie tylko pisemna (Tora sze be ktaw), ale i ustna (Tora szebe al pe). Te ustne nakazy były przekazywane z pokolenia na pokolenie, nie wolno ich było bowiem spisywać, lecz przekazywać i objaśniać uczniom, co czynili tanaici (od tana – nauczyciel), dopiero w sytuacji zagrożenia prześladowaniami ze strony Rzymian zostały spisane. Zawiera je Miszna, zredagowana przez Jehudę haNasiego, a po jego śmierci uzupełnione na początku III w. n.e., a także Talmud (Jerozolimski i Babiloński), będący rozszerzonym komentarzem do Miszny. Jednakże mamy tu zawarte nie tylko nakazy, przepisy prawa religijnego i rytuały, lecz i mnóstwo fantastycznych opowieści – o aniołach, o zwierzętach, o złych duchach, ale również o aniołach, o snach, o Mesjaszu itd. Były to spisane opowieści, mające zapewne ubarwić studiowanie przepisów.
