Zamojska 47 w Lublinie
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Zamojskiej 47.
Spis treści
[Zwiń]Lokalizacja
Numer hipoteczny: 664
Numer przed 1939: Zamojska 47
Numer obecny: Zamojska 47
Funkcje
Budynki zarówno przed II wojną światową jak i obecnie pełnią funkcję handlową.
Kalendarium
1894 - Rozpoczęcie użytkowania trzech szop na terenie posesji.
29 września 1930 - Podanie Anny Wojdalińskiej do Zarządu Miejskiego, Wydział Budowlany o wydanie pozwolenia na przeprowadzenie remontu: naprawy dachu, krokwi, szalówki w drewnianym budynku na terenie posesji, w którym wcześniej istniał cyrk, teatr i kino.
29 listopada 1931 - Podanie Mojżesza Rozenberga do Zarządu Miejksiego, Wydział Budownictwa o wydanie zezwolenia na powadzenie składu drewna na posesji przy ul. Zamojskiej 47 (dawna 43) oraz na przeniesienie szop w inne miejsce na tej samej parceli. Prośba wiązana jest ze zgodą Rozenberga na wybudowanie drogi prowadzącej do kina przechodzacej przez część posesji.
31 października 1931 - Zarząd Miejski, Wydział Budowlany wydaje zgodę Mojżeszowi Rozenbergowi na zmianę usytuowania szop oraz na prowadzenie składu drewna.
16 kwietnia 1935 - Protokół z oględzin przy Zamojskiej 47 stwierdzjący wybudowanie drewnianej szopy w zbyt bliskim sąsiedztwie od sąsiada.
27 kwietnia 1935 - Prośba Mojżesza Rozeberga do Zarządu Miejskiego, Wydział Budownictwa o zdjęcie pieczęci z poddasza.
20 maja 1935 - Zawiadomienie Mojżesza Rozenberga do Zarządu Miejskiego, Wydział Budownictwa o przestawieniu parkanu na własny koszt w zw. ze zmiana regulacji ulicy.
5 lipca 1935 - Prośba Mojżesza Rozeberga do Zarządu Miejskiego, Wydział Budownictwa o zalegalizowanie wybudowanej szopy.
18 lipca 1935 - Prośba Mojżesza Rozenberga do Prezydenta Lublina o zdjęcie pieczęci z szopy.
16 września 1935 - Prośba Mojżesza Rozeberga do Zarządu Miejskiego, Wydział Budownictwa o uchylenie zarządzenia i zwonienie od obowiązku wymurowania muru ogniochronnego.
3 luty 1936 - Elektrownia Miejska informuje Wydział Budownictwa o konieczności przebudowy przyłączy elektrycznych do budek, gdyż dotychczasowe są niezgodne obowiązującymi przepisami.
14 luty 1936 - Ankieta.
18 lutego 1936 - Wydział Przemysłowy prosi Wydział Budownictwa o wyjasnienie przyczyny wyłączenia dopływu prądu do nieruchomości Zofii Wojdalińskiej przy ul. Zamojskiej 47.
24 luty 1936 - Wojewoda Lubelski wzywa Moszka Rozeberga do wykoania muru przu granicy z sąsiadem.
Marzec 1936 - Odwołanie Stanisława Praczyka od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu budynku i prośba o odroczenie wykonania nakazu.
Marzec 1936 - Odwołanie Zelmana Glancszpigla od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu budynku i prośba o odroczenie wykonania nakazu.
6 marzec 1936 - Odwołanie Arona Fruchtmana od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu budynku i prośba o odroczenie wykonania nakazu.
Marzec 1936 - Odwołanie Hersza Gołąba od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu budynku i prośba o odroczenie wykonania nakazu.
16 marca 1936 - Odwołanie Joska Elefanta od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu budynku i prośba o odroczenie wykonania nakazu.
14 maja 1936 - Wojewoda Lublelski nie uwzględnia od decyzji Zarządu Miejskiego o opróżnieniu o usunięciu budki, która szpeci ulicę.
14 maja 1936 - Wojewoda Lublelski nie uwzględnia odwołania Zofii Wojdalińskiej i podtrzymuje decyzję o usunięciu budki szpecącej ulicę.
10 lipca 1936 - Wezwanie Zarządu Miejskiego za pośrednictwem noratiusza Marjana Krzywca do zaniechania usunięcia budek drewnianych należacych do Zofii Wojdalińskiej i Piotra Wojdalińskiego pod rygorem wynagrodzenia szkód i strat.
12 sierpnia 1936 - Zarząd Miejski uchwala ddecyzję o postawieniu nowych budek na nieruchomości przy ul. Zamojskiej 47 i 49 wraz z rozpisaniem przetargu.
8 października 1936 - Zarząd Miejeski decyduje o wybudowaniu pięciu sklepów na terenie posesji należącej do Zofii Wojdalińskije oraz dwóch sklepy na terenie Jana Wojdalińskiego. Jednocześnie decyduje o tym, że Zofia Wojdalińskia będzie otrzymywać 50% z uzyskanych wpływów.
5 stycznia 1937 - Ankieta wypełniona przez Helenę Wojtkowską.
3 czerwca 1938 - Pismo Rozenberga do Wydziału Budownictwa informujące, że jest wyłącznym dzierżawcą nieruchomości i nie jest uprawniony do wykonania poleceń naruszających prawo własności włascicielki - Heleny Wojtkowskiej.
2 lipca 1940 - Karta Realności wypełniona przez Zofię Wojdalińską.
Historia
W 1904 roku na placu przy ul. Zamojskiej 47 zostały postawione trzy drewniane szopy, które były wykorzystywane do celów handlowych. Właścicielka, Zofia Wojdalińska, dzierżawiła plac Mojżeszowi Rozenbergowi, który prowadził skład drewna. W latach 30. Zarząd Miejski postanowił wyregulwać ulicę Zamojską i wyremontować drogę do teatru miejskiego i zadecydował o usunięciu drewnianych szop usytuowanych przy Zamojskiej 47 i 49, które wychodziły poza linię regulacyjną. W ramach rekompensaty Zarząd Miasta wybudował nowe, murowane lokale hadlowe, które zostały nieznacznie przesunięte w głąb działki. Z zachowanych dokumentów wiadomo, że budyki należały do miasta, ale właścicielka parceli - Zofia Wojdalińska otrzymywała 50% z utargu. Obecnie na parceli znajduje się 3 kondygnacyjny budynek z przenaczeniem na cele handlowe.
Właściciel
Zofia Eufemia Wojdalińska, wyzn. rzym.-kat., zam. ul. Rusałka 3 oraz Helena Wojtowska, córka Adama.
Literatura
Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Zamojskiej 47, APL, sygn. 5954.
Księga adresowa Polski, 1929.