Uchanie - architektura drewniana
Spis treści
[Zwiń]Prawa miejskie
Pierwsza wzmianka o Uchaniach pochodzi z 1205 roku, następna z 1434 określa je wieś włączoną do parafii Kumów. Lokacja miasta na prawie magdeburskim miała miejsce w 1484 roku staraniem Pawła Jasieńskiego. Status miasta Uchanie straciły w 1869 r.
Domy podcieniowe
Miasto posiadało kwadratowy rynek przecięty traktem handlowym Lublin-Włodzimierz. Do II wojny światowej pierzeje rynku zachowały drewnianą zabudowę podcieniową typu kalenicowego, gdzie domy ściśle do siebie przylegały. Taki stan rzeczy notuje fotografia z 1939 roku. Drewniane domy posiadały charakterystyczne zdobienia architektoniczne.
Do dziś zachował się dom z podcieniem wspartym na trzech drewnianych słupach, usytuowany szczytem do ulicy, z podcieniem otoczonym drewnianą balustradą [1].
W 1860 roku Uchanie liczyły 122 domy drewniane [2].
Opracowanie: Paulina Kowalczyk
Tekst powstał w ramach projektu "Architektura drewniana miasteczek Lubelszczyzny" realizowanego przez Stowarzyszenie Panorama Kultur dzięki wsparciu finansowemu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Przypisy
1. E. Przesmycka, Lubelszczyzna. Wielokulturowość osadnictwa, budownictwa i architektury, Lublin 2008, s. 95.
2. Tamże, tabela s. 61-62.
Literatura
Górak J., Podcieniowa zabudowa miasteczek Lubelszczyzny, Zamość 1996.
Przesmycka E., Lubelszczyzna. Wielokulturowość osadnictwa, budownictwa i architektury, Lublin 2008.