Szeroka 2 w Lublinie (nie istnieje)
Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Szerokiej 2. Obecnie adres nie istnieje.
Spis treści
[Zwiń]Lokalizacja
Dawny numer policyjny: 394.
Numer hipoteczny: 252.
Numer przed 1939: Szeroka 2/Cyrulicza 20.
Numer po 1944: -
Numer obecny: nie istnieje.
Szeroka 2 na mapie Lublina z 1928 roku
Szeroka 2 na panoramie Lublina z lat 30.tych XX wieku
Szeroka 2 w Bazie Danych
Funkcje
Lokale handlowe i rzemieślnicze w latach 1918-1940
Akta miasta Lublina 1918 - 1939, sygn. 3583
1927 - Boruch Mordko Heker – pracownia kamasznicza.
Księga Adresowa Polski z 1929 r.
1929 - Joel Bekerman – skóry,
1929 - Sura Jurfest – galanteria.
Akta miasta Lublina 1918 - 1939, sygn. 2627
1930, 1931 - Kelman Icek Heker – świąteczny wypiek macy.
Historia budynku
Właściciele
dane z dnia 12.X.1896 - SS. Żaby i Goldkrauta,
1915 - Dozór bóżniczy,
dane z 1936 - Gmina Żydowska ( 50%), Lejb Erman (Łódź), Josef Goldbaum (Olejna 2), Chana Waserman (Nadstawna 20), Idel Zylbersztajn (Cyrulicza 20), Pinches Zylbersztrum, Kelman Hekier,
Dane według Karty Realności - Gmina Żydowska w Lublinie.
Lokatorzy według wyznania, płci i wieku (1940 rok)
Ogólna ilość mieszkańców | Mężczyzn | Kobiet | Dzieci do lat 6 włącznie |
Dzieci od 7-18 lat włącznie |
Uwagi |
Chrześcijan - 3 Żydów - 165 |
49 | 60 | 12 | 47 |
Mieszkańcy nieruchomości wg. zawodu (1940 r.), (Inspekcja Budowlana sygn. 5227):
Zawód | Liczba osób zamieszkałych | Uwagi |
Pracownicy umysłowi | - | |
Wolne zawody | - | |
Robotnicy | 7 | |
Kupcy i przemysłowcy | - | |
Rzemieślnicy | 4 | |
Rolnicy | ||
Inne zawody | ||
Bez zawodu | 9 |
Miejsce położenia domu modlitwy / bożnicy:
Nazwa synagogi lub domu modlitwy: Synagoga Hirsza Doktorowicza, zwana Bożnicą Kotlarską,
Data powstania: lata 40. XVII w.,
Godziny otwarcia: -
Powody zamknięcia: brak danych,
Własność domu (prywatna): -
Własność domu (Gmina śydowska): Żydowska Gmina Wyznaniowa,
Ogólna liczba (bożnice): -
Ogólna liczba (domy modlitwy): -
Frekwencja dzienna (domy modlitwy): -
Frekwencja dzienna (bożnice): -
Informacje dodatkowe: Opiekował się nią cech kotlarzy.
Nazwa gminy wyznaniowej: Gmina Wyznaniowa Żydowska w Lublinie,
Siedziba gminy: Lublin, ul. Rynek 5,
Miejscowość wchodząca w skład gminy: ul. Szeroka,
Nazwa synagogi lub domu modlitwy: -
Data powstania: 1820 r.
Godziny otwarcia: czynny bez przerwy
Powody zamknięcia: -
Własność domu (prywatna): -
Własność domu (Gmina Żydowska): Żydowska Gmina Wyznaniowa
Ogólna liczba (bożnice): -
Ogólna liczba (domy modlitwy): 1
Frekwencja dzienna (domy modlitwy): 30.
Dodatkowe informacje
Lubelskie tropy Czechowicza
- synagoga Jelenia Doktorowicza - Szeroka 2.
Żydowskie miejsca w Lublinie
- Synagoga Kotlarzy; wcześniej dom Doktorowiczów, gdzie mieszkał Hirsz Doktorowicz, nadworny faktor króla Władysława IV.
Historia własnościowa (APL, Inspekcja Budowlana, sygn. 5227):
Dom murowany trzykondygnacyjny.
Właściciele w 1936 roku:
1) Gmina Żydowska – 50%,
2) Lejb Erman – Łódź,
3) Josef Goldbaum – Lublin, Olejna N 2,
4) Czarna Waserman, Nadstawna 20,
5) Idel Zylbersztajn, Cyrulicza 20,
6) Pinches Zylbersztrum,
7) Kelman Hekier.
Opis budynku
Karta realności z 1940 r. [Inspekcja Budowlana, sygn. 5227]:
Położenie: Szeroka 2 / Cyrulicza 20,
Powierzchnia: ogółem: 394 m2, w tym:
- zabudowana: 308 m2,
- niezabudowana: 86 m2.
Długość frontu: 11 mb.
Liczba mieszkań: 11.
Budynek jest własnością Gminy Żydowskiej w Lublinie.
Fragmenty relacji mówionych
Aleksander Grinfeld:
Ja wiem że jako stosunkowo mały chłopak kilkakrotnie chodziłem z dziadkiem do Synagogi, która była na ulicy Szerokiej. Na początku ulicy Szerokiej - to było za Bramą Grodzką. (...) Dokładnie nie pamiętam tej Synagogi, ja tylko pamiętam, że to była ulica Szeroka albo 2 albo 4. To był drugi dom, wąski taki dom i Synagoga była na piętrze.
Halina Reichaw:
Cyrulicza to była bardzo ważna ulica w moim życiu. Ona była mniej więcej vis-a-vis Lubartowskiej 14, mniej więcej na tym odcinku. Była też taka mała uliczka, która prowadziła na Stare Miasto, tam w kierunku Grodzkiej. (...) Na Cyruliczej były sklepy gdzie stały beczki ze śledziami, sprzedawali też bajgle nadziane na takich patykach, były beczki z kiszonymi ogórkami. Były takie sklepiki, ale sprzedawcy wystawiali swoje towary na ulicę. (...) Kiedy wybuchła wojna, wyrzucono nas z mieszkania i zamieszkaliśmy na Cyruliczej, u znajomej pani, która miała duży dom. Później cała nieparzysta strona Lubartowskiej przeszła na tzw. „dzielnice żydowską”. Był to pierwszy etap wyrzucania Żydów z mieszkań, nasza strona została polska, a ta druga strona łącznie z tą właśnie całą dzielnicą, z ulicą Cyruliczą i Szeroką to była część żydowska. Nie pamiętam dokładnie, ale chyba mieszkaliśmy pod adresem Cyrulicza 6. (...) Cyrulicza i inne ulice na początku nie były zamknięte, to była tworzona tylko taka dzielnica, że gromadzili Żydów. Później moją babcię zabrali wraz z innymi starymi Żydami do synagogi na ulicy Cyruliczej i tak ich spalili. My tylko słyszałyśmy że babcia tam była, nie widziałyśmy tego.
Materiały ikonograficzne
Archiwalia
Plan sytuacyjny, 1940 r., Inspekcja Budowlana, sygn. 5227.
Fotografie przedwojenne
Fotografie z czasów II wojny światowej
Ulica Szeroka w Lublinie, autor: Max Kirnberger, 1941 r., zbiory Deutches Historisches Museum.
Widok z Psiej górki
w stronę ulicy Szerokiej, autor nieznany, 1940 r., zbiory Marka Gromaszka.
Literatura
- Akta miasta Lublin 1918 - 1939, sygn. 2627, 3583.
- Inspekcja Budowlana sygn. 5227.
Księga Adresowa Polski
z 1929 r.