Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Przemysłowa 14 w Lublinie

Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ulicy Przemysłowej 14.

Spis treści

[RozwińZwiń]

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Ulica Przemysłowa 12, część od strony al. Unii Lubelskiej.

Numer hipoteczny: 7

Numer przed 1939: Przemysłowa 14

Numer po 1944: Przemysłowa 14

Numer obecny: nie istnieje

FunkcjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Fabryka papy. Zakład blacharski. Funkcje mieszkalne.

KalendariumBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

1907 – ukończenie budowy, rozpoczęcie użytkowania oficyny, czterech komórek i szopy

przed 1929 – właścicielem posesji nr 14 jest Wincenty Niezgoda

1929 – przebudowa komórek w jednoizbowe mieszkania

koniec 1929 – H.J. Bortensztajn buduje fabrykę papy na posesji należącej do Wincentego Niezgody

13 września 1929 – zgoda Magistratu m. Lublina na budowę kotłowni dla fabryki papy H.J. Bortensztajna

3 lutego 1930 – zatwierdzenie planów na budowę kantorku przy fabryce papy

1932 – remont budynku

30 stycznia 1934 – zaświadczenie o wybudowaniu w 1930 roku fabryki wraz z kantorkiem fabrycznym

21 października 1936 – sporządzenie Ankiety

29 listopada 1940 – Karta realności

3 października 1949 – podanie o zgodę na wyremontowanie mieszkania nr 5

5 października 1949 – Inspekcja Budowlana dokonuje oględzin lokalu nr 5

6 października 1949 – pozwolenie na wykonanie remontu

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Dokumentacja archiwalna (Ankieta) podaje, że znajdujące się na działce oficyna, cztery komórki i szopa zaczęły być użytkowane w 1907 roku.

Z roku 1929 pochodzi raport J. Bubicza odnotowujący uzyskanie zgody przez Wincentego Niezgodę na budowę kotłowni dla fabryki papy H.J. Bortensztajna, znajdującej się na jego posesji. W tym samym dokumencie napisano, że Niezgoda rozpoczął również – tym razem bez zezwolenia – budowę kantorku. Roboty budowlane prowadzone były przez inż. Bekkera.

W Ankiecie z 1936 roku w skład nieruchomości wchodziły: murowana, jednopiętrowa oficyna, cztery pojedyncze mieszkania przebudowane z szop (1929), osiem komórek i szopa murowana, w której mieścił się zakład blacharski, dwie szopy drewniane, częściowo murowane. Łącznie odnotowano dwa mieszkania złożone z pokoju i kuchni i sześć mieszkań jednoizbowych. Oficyna nie była podłączona do sieci wodociągowej, dwa mieszkania posiadały oświetlenie elektryczne, pozostałych sześć – naftowe. Budynek opalany był czterema piecami. Nawierzchnię podwórza stanowiło klepisko, a na podwórzu znajdowało się kilka drzewek owocowych.

Na 3 października 1949 datowane jest podanie do Zarządu Miejskiego, złożone przez Józefę Dziaduchę zamieszkałą w Rurach Jezuickich, która zwróciła się z prośbą o pozwolenie na wyremontowanie jednoizbowego, zniszczonego i nie zajętego przez nikogo mieszkania nr 5, a następnie rozpoczęcie użytkowania lokalu. Po oględzinach Inspekcji Budowlanej, ze względu na brak lokali mieszkalnych na terenie Lublina, w drodze wyjątku Józefa Dziaducha otrzymała pozwolenie na remont lokalu (naprawa pokrycia dachowego, naprawa stropu, wykonanie nowej podłogi) i późniejsze wynajęcie go, przy czym zaznaczono, że przed rozpoczęciem remontu powinna uzyskać przydział mieszkaniowy z Wydziału Administracyjnego Oddziały Gospodarki Lokalowej w Lublinie.

MieszkańcyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciele

Niezgoda Wincenty: Marian i Małgorzata 5 IV 1869 (zmarł 19 I 1939 r.)

Niezgoda Julianna: Jan i Józefa 31 XII 1872 rzymsk.-katol. Przemysłowa 14

Na terenie posesji należącej do Wincentego Niezgody znajdowała się fabryka papy należąca do Jakuba Eli Bortensztajna. Działał tu także zakład blacharski Józefa Maciukiewicza.

Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku

Wolne zawody 1 (na piętrze), 1 (w budynku frontowym)

Robotnicy 2 (na parterze), 2 (w oficynie)

Rzemieślnicy 1 (na parterze), 1 (w oficynie)

Inne zawody 2 (na parterze), 1 (w budynku frontowym)

Bez zawodu 1 (na parterze), 1 (na piętrze), 1 (w budynku frontowym), 1 (bez zawodu)

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku

Ogólna ilość mieszkańców 31

Chrześcijan 31

Mężczyzn 10

Kobiet 11

Dzieci do lat 6 włącznie 3

Dzieci do lat 7-18 włącznie 7

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Otoczenie:

Działka niezabudowana. W sąsiedztwie: Autoserwis.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Zakłady przemysłowe, Fabryka papy i asfaltu Jakuba Bortensztejna Lublin, ul. Przemysłowa 14, APL, sygn. 305.

Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Przemysłowej 14, APL, sygn. 4134.

Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Przemysłowa nr 14 h. 7 lok. 1-9, APL, sygn. 1568.

Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Przemysłowa nr 14 h. 7 lok. 1-8APL, sygn. 1567.