Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Narutowicza 50 w Lublinie

Historia nieruchomości zlokalizowanej w Lublinie przy ul. Narutowicza 50.

Spis treści

[RozwińZwiń]

LokalizacjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Numer hipoteczny: 66/5

Numer przed 1939: Narutowicza 50

Numer obecny: Narutowicza 50

Funkcje Bezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 Budynki miały przeznaczenie mieszkalne i przemysłowo-handlowe. Na terenie nieruchomości istniała piekarnia, sklep z pieczywem oraz sklep spożywczy.      

KalendariumBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

1870 - budowa oficyny parterowej, wykonanej z kamienia i przekrytej słomą.

1900 - Rozpoczęcie użytkowania budynków

11 października 1933 - na posesji przy ul. Narutowicza 50 znajdowała się piekarnia, której właścicielem był Leon Paździor. Po oględzinach z dn. 6.10.1933 r. Inspekcja Budowlana stwierdziła, że komin od pieca w piekarni był za niski, wskutek czego zadymiał sąsiednie podwórza. Urząd zobowiązał właściciela do podwyższenia komina do wysokości 3 m ponad okna sąsiednich domów mieszkalnych.

20 października 1936 - Ankieta sporządzona na potrzeby Zarządu Miejskiego

11 maja 1940 - Karta realności

4 września 1947 - Inspekcja Budowlana wydaje pozwolenie na wykonanie remontu obejmującego wymianę pokrycia dachowego, wymianę drewnianych części konstrukcji (krokiew i stropów) oraz wykonanie robót murarskich i tynkarskich.

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Właściciel

W 1936 i 1940 roku właścicielem był Kazimierz Szczepaniak – ur. 17.01.1888 r., wyznanie: rz.– kat., rodzice: Tomasz i Teodora, zamieszkały przy ul. Narutowicza 50/1

Dozorca: Wójcik Stanisław

Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku

Pracownicy umysłowi 2

Kupcy i przemysłowcy 4

Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku

Ogólna ilość mieszkańców 11

Chrześcijan 11

Mężczyzn 4

Kobiet 6

Dzieci do lat 7-18 włącznie 1

OpisBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Parterowy dom z oficyną, murowany przekryty blachą. W głębi parceli przy ul. Przy Krzyżu 8 znajdowały się budynki gospodarcze. W budynku frontowym znajdowały się cztery lokale mieszkalne i handlowe, jedno mieszkanie jednoizbowe, cztery mieszkania trzyizbowe, trzy mieszkania dwuizbowe, piekarnia za sklepem oraz jednoizbowy sklep spożywczy. Przy Krzyżu 8: mieściło się 9 mieszkań jednoizbowych.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Narutowicza, APL, sygn. 3248.

Księga adresowa Polski, 1929.