Miła 3 w Lublinie
Historia nieruchomości zlkoalizowanej w Lublinie przy ulicy Miła 3.
Spis treści
[Zwiń]Lokalizacja
Działka położona we wschodnim odcinku ul. Miłej, po północnej stronie ulicy. Przy północnej granicy parceli znajduje się dwupiętrowa oficyna mieszkalna, do której od południowego-wschodu przylega jednopiętrowa oficyna przylegająca do budynku przy ul. Zamojskiej 39.
Dawny numer policyjny: 257i, 257w
Numer hipoteczny: 1094
Numer obecny: Miła 3
Funkcje
Budynek mieszkalny. Na parterze istniała pierwotnie fabryka bryczek i powozów. Obiekt administrowany przez Zarząd Nieruchomości Komunalnych.
Kalendarium
XIX/XX w. – parcelacja majątku Dziewulskich
1908 – wydzielenie nowych działek i wytyczenie ul. Miłej (zwanej ówcześnie „Nową ulicą”)
luty 1914 – Czesław Dziewulski sprzedaje działkę Piotrowi Paszkowskiemu i Leonardowi Janocińskiemu
kwiecień 1914 – podanie o pozwolenie na budowę dwukondygnacyjnej oficyny
1917 – zasiedlenie oficyny
1919 – przebudowa oficyny
okres międzywojenny – rozbudowa oficyny i budowa kolejnych obiektów
lata 20. XX wieku – budowa jednopiętrowej oficyny przy wschodniej granicy parceli, użytkowanej od 1924 roku
1918 – Paszkowski spłaca Janocińskiego i zostaje samodzielnym właścicielem całej parceli
1928 – projekt nadbudowy drugiego piętra
1934 – rozpoczęcie użytkowania trzeciej, parterowej, oficyny na terenie działki
1941 – nieruchomość dziedziczą dzieci Paszkowskiego
po 1945 – nieruchomość przechodzi na własność Skarbu Państwa
2003 – remont więźby dachowej i pokrycia dachowego
Architekt
W 1928 roku architekt Tadeusz Witkowski wykonał projekt nadbudowy drugiego piętra nad jednopiętrową oficyną z lat 20. XX wieku.
Historia
Działka powstała na skutek parcelacji większego terenu należącego do rodziny Dziewulskich. W 1914 roku Czesław Dziewulski sprzedał działkę za 4000 rubli Piotrowi Paszkowskiemu i Leonardowi Janocińskiemu (od 1918 roku jedynemu właścicielowi działki).
Na terenie działki znajdowały się trzy budynki.
W 1914 r. Paszkowski wystąpił o pozwolenie na wybudowanie na działce dwukondygnacyjnej oficyny. Miał to być budynek na planie litery „L”, z oficyną mieszkalną od północy. Od południowego-wschodu do budynku miało przylegać skrzydło, w której umieszczono klatkę schodową i kuźnię. Od zachodniej strony granicy działki pobudowano drewniane budynki gospodarcze – komórki. Oficyna posiadała jednotraktowy, wielodzielny układ wnętrza. Pomieszczenia parteru dostępne były trzema wejściami usytuowanymi w elewacji frontowej. W narożu budynku znajdowały się schody prowadzące na galerię, z której dostępne były pomieszczenia mieszkalne znajdujące się na piętrze.
Oficyna powstała w latach 20. XX wieku i rozebrana po II wojnie światowej, pierwotnie posiadała jedno piętro. W 1928 r. nadbudowano drugie, o układzie wnętrza analogicznym do pierwszego piętra.
Oficyna sprzed 1934 r. nie zachowała się do dziś.
Mieszkańcy
Mieszkańcy nieruchomości według zawodu w 1940 roku
Pracownicy umysłowi 1 (na parterze), 4 (na piętrze), 4 (w budynku frontowym), 1 (w oficynie).
Robotnicy 1 (na parterze), 1 (w oficynie).
Kupcy i przemysłowcy 3 (na parterze), 1 (na piętrze), 2 (w budynku frontowym), 2 (w oficynie).
Rzemieślnicy 4 (na parterze), 1 (na piętrze), 3 (w budynku frontowym), 2 (w oficynie).
Lokatorzy według wyznania, płci i wieku w 1940 roku
Ogólna ilość mieszkańców 51
Chrześcijan 44
Żydów 7
Mężczyzn 17
Kobiet 17
Dzieci do lat 6 włącznie 5
Dzieci do lat 7-18 włącznie 12
Opis
Oficyna główna (północna) to dwupiętrowy budynek założony na planie litery „L”, z krótkim ramieniem północno-wschodnim, do którego przylega jednopiętrowa oficyna boczna wzniesiona na planie prostokąta, z elewacją podwórzową artykułowaną ryzalitem.
Frontowa elewacja oficyny północnej posiada 3 kondygnacje i 7 osi. We wschodnim narożu usytuowano schody na galerię we wschodniej części pierwszego piętra elewacji. Elewacja od strony ulicy zwieńczona parawanową ścianką maskującą pulpitowy dach. Elewacja zachodnia posiada wydatny ryzalit.
Wnętrze
Według ankiety z 1936 r. w trzech istniejących wówczas budynkach znajdowało się łącznie 7 mieszkań po 2 pokoje z kuchnią, 3 mieszkania jednopokojowe z kuchnią oraz 3 mieszkania jednoizbowe.
Zachowana do dziś główna oficyna posiada jednotraktowy, wielodzielny układ wnętrza. Mieszkania ulokowane w części parterowej są dostępne z podwórza, mieszkania na piętrach oficyn bocznych – przez zewnętrzne schody znajdujące się w północno-wschodnim narożu oraz przez wewnętrzną klatkę schodową w północnej oficynie, jak również przez klatkę schodową w oficynie wschodniej.
W 2004 roku odnotowano istnienie w pomieszczeniach drewnianych, deskowych podłóg i zachowaną częściowo drewnianą stolarkę drzwiową i okienną. Pomiędzy pierwszym a drugim piętrem znajdowała się drewniana klatka schodowa.
Otoczenie
Charakterystyczną cechą pierwotnego zagospodarowania działki było ulokowanie głównego budynku mieszkalnego na zamknięciu działki. Front parceli zajmowało podwórze z pozostałą zabudową.
Karta realności z 1940 r., oprócz 3 wymienionych oficyn, odnotowuje niewielką oficynę usytuowaną równolegle do ulicy, we frontowej części podwórza – prawdopodobnie drewniany dom dozorcy. Obiekt będący w bardzo złym stanie technicznym wkrótce rozebrano. Na terenie działki znajdowały się także drewniane budynki gospodarcze – komórki i nieużytkowana studnia.
Literatura
B. Stanek-Lebioda, Lublin, Oficyna ul. Miła 3, Rozpoznanie historyczne i konserwatorskie, Lublin 2004, mps WUOZ w Lublinie, sygn, 17639.
Akta nieruchomości położonej w Lublinie przy ul. Miłej 3, APL, sygn. 3082.
Domowa książka meldunkowa miasta Lublina ul. Miła nr 3 lok. 1-2a; 3-7; 9-14; Zespół: 35/22/0 Akta miasta Lublina » Seria: 12 KSIĘGI MELDUNKOWE MIESZKAŃCÓW MIASTA LUBLINA [1873-]1930-1950[-1960] » Jednostka:1094; APL.