Uczelniany Klub Kuluary
Klub studencki przy Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Miejsce spotkań środowiska studenckiego i wydarzeń artystycznych.
Spis treści
[Zwiń]Powstanie klubu
Klub Kuluary powstał na początku lat 70. na wniosek Zrzeszenia Studentów Polskich, działającego na KUL-u1. Mieścił się w piwnicy od strony Alei Racławickich, w starym frontonie.
Na KUL-u istniał klub studencki KULuary. Mieścił się w podziemiach. Teraz już go nie ma.
To był świetny klub – tak zapamiętała Kuluary Irena „Beata” Michałkiewicz. Mieścił się w trzech salach, w jednej stał stary fortepian. Był także barek z herbatą i herbatnikami. Przestrzeń klubu wypełniała muzyka z szpulowych nagrań na magnetofonie, wśród których były piosenki Leonarda Cohena, o czym Irena Michałkiewicz opowiadała w relacji dla Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie:
Miejsce spotkań i koncertów
W klubie odbywały się wydarzenia artystyczne, m.in. spotkania, wystawy, seminaria, koncerty, spektakle.
Poziom organizowanych wydarzeń był wysoki w porównaniu z innymi studenckimi klubami, o czym mówiła Irena Michałkiewicz w relacji mówionej:
To właśnie na scenie klubu Kuluary, jak wspominała Irena Michałkiewicz, zaczynała swoją karierę Elżbieta Wojnowska, wówczas przyszła piosenkarka, kompozytorka, aktorka i pedagog, której popularność przyniósł utwór Zaproście mnie do stołu.
Cezary Listowski w relacji mówionej dla Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie wspominał koncerty w Kuluarach, między innymi: występ Duetu Gitar Klasycznych Alber-Strobel czy Osjan:
(..) kiedyś spotkałem na dworcu wracających chyba z Bułgarii czy z Węgier, Albera i Strobla, to ich namówiłem, żeby wysiedli z pociągu i zagrali w „Kuluarach”. Oni bardzo chętnie się zgodzili. A pieniędzmi nikt się wtedy nie przejmował. Mietek Kos przyjechał, dał recital na fortepianie. Po czym siedział chyba z tydzień jeszcze i grał tam w kącie. I tak to mniej więcej wyglądało. [Występowali] „Osjanie”, Marek Jackowski wówczas był tam, Ostaszewski, Milo Kurtis i Tomek Hołuj. „Grupa w składzie” to taka warszawska, hipisowska formacja undergroundowa. To najczęściej [działało] dzięki kontaktom towarzyskim. Przecież to rówieśnicy albo prawie rówieśnicy. Środowiska artystyczne i środowisko, tak zwane hipisowskie się przenikały.
Klub skupiał studenckie środowisko artystyczne.
KUL miał takie swoje piwnice i to się nazywało „Kuluary”, gdzie cały świat artystyczny się skupiał. Często ludzie, którzy potem nie kończyli tych studiów, na przykład Leszek Mądzik czy Andrzej Mitan, który był wielkim gitarzystą. To były postaci znaczące i one wokół siebie skupiały ludzi będących anty – w jakimś takim sensie. To nie była akcja polityczna, ale było wiadomo, że to są już ludzie inni.
Miejsce prezentacji teatralnych
Klub Kuluary szybko stał się miejscem prezentacji teatralnych Teatru Akademickiego KUL – Grupa Ubodzy.
Tak jak Leszek Mądzik raczej realizował przedstawienia w dużej auli, to tutaj Joachim Lodek przeniósł całą akcję działań do małych pomieszczeń w klubie «KULuary» [przy KUL-u].
Grupa Ubodzy występowała także podczas większych imprez, m.in. 13 maja 1972 roku wystawiła spektakl Człowiek człowiekowi podczas festiwalu Kullages2.
Klub Kuluary był organizatorem festiwalu Kullages, o czym wspominał Mieczysław „Metys” Abramowicz (członek teatru Grupa Ubodzy) w relacji dla Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie:
Ja chyba dwa lata byłem w zarządzie naszego klubu „Kuluary”, który organizował Kullages. Myśmy brali bardzo aktywny udział w tym i jako poszczególne osoby, i jako Grupa „Ubodzy”. Zabawa [na przykład] Kullages [19]73 roku trwała całą noc, kończył się Kullages wraz ze wschodem słońca.
Klub był miejscem wielu imprez towarzyszących festiwalowi. Podczas edycji z 1972 roku Uczelniany Klub Kuluary został wyróżniony przez Komitet Wykonawczy RO ZSP3.
Scena poezji
W klubie odbywały się spotkania poetyckie. I tak, na przykład, w czasie uroczystości z okazji XX-lecia Teatru Akademickiego KUL 12 listopada miało tam miejsce spotkanie Umarli ze Spoon River4.
Jeszcze takie parateatralne, sam parę spektakli parateatralnych, poetyckich – bardziej to happeningi poetyckie były niż spektakle –
zrobiłem w klubie studenckim Kuluary.
Przypisy
- Wróć do odniesienia Relacja mówiona Cezarego Listowskiego z Archiwum Historii Mówionej Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN” w Lublinie z 23.08.2012, rozm. Marek Nawratowicz.
- Wróć do odniesienia Plakat festiwalu Kullages-72, https://scenaplastyczna.pl/wp-content/uploads/2021/11/SPKUL-1972-_Czesc12.pdf, dostęp: 10.08.2022].
- Wróć do odniesienia Kronika Akademicka, II Uczelniany Przegląd Zespołów Artystycznych KUL, Kullages 72, Zeszyty Naukowe KUL, Nr 3 1972, https://scenaplastyczna.pl/wp-content/uploads/2021/11/SPKUL-1972-_Czesc5.pdf, [dostęp: 10.08.2022].
- Wróć do odniesienia Program uroczystości z okazji XX-lecia Teatru Akademickiego KUL (11-12.11.1972), https://scenaplastyczna.pl/wp-content/uploads/2021/11/SPKUL-1972-_Czesc9.pdf, [dostęp: 10.08.2022].
