Julia Hartwig – szkoła

O szkoleBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Okres szkolny poetka wspomina:

Szkoła nie nasuwała żadnych problemów, szkoła była świetna, po prostu miałyśmy znakomitych profesorów, których do dzisiaj pamiętam.

W podobnym duchu Julia Hartwig opowiada o obowiązkach uczennicy:

Do szkoły się chodziło w fartuszku czarnym z białym kołnierzykiem, a na uroczystości się chodziło w mundurkach, a pod ten fartuszek można było nosić normalne sukienki, byle nie było widać nic kolorowego. Pewna dyscyplina była bardzo przestrzegana.

Wspomnienia Julii Hartwig o obowiązkach uczennicy

KoleżankiBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Poetka często wspomina wielokulturowość, z jaką miała okazję zetknąć się w gimnazjum, do którego uczęszczały uczennice różnych wyznań. Uczennicom pochodzenia żydowskiego, które chodziły z nią do klasy poświęciła utwór Koleżanki.

W „Unii” poetka poznała między innymi Annę Kamieńską, z którą łączyła ją wieloletnia przyjaźń. W tym samym czasie w szkole uczyła się także Anna Langfus.

DebiutBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Okres Gimnazjum im. Unii Lubelskiej to także czas debiutu Julii Hartwig.

Już w szkole coś zaczęłam pisać. Nie da się tego ukryć. Prowadziłam gazetkę szkolną, pierwsze swoje wiersze drukowałam w tej gazetce. Szkoła była mi czymś bliskim i że ona właściwie bardzo mnie popychała ku drodze literackiej.

Swój pierwszy wiersz poetka opublikowała w 1936 roku na łamach międzyszkolnego czasopisma „W Słońce”