Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Częścią Ośrodka są Dom Słów oraz Lubelska Trasa Podziemna.

Jan Huzar (ur. 1929)

Fotoreporter, pracownik „Sztandaru Ludu”, a także lubelskich oddziałów Centralnej Agencji Fotograficznej i Krajowej Agencji Wydawniczej.
W bibliotece UMCS w Lublinie - na schodach prowadzących do czytelni
W bibliotece UMCS w Lublinie, 1969 rok, fot. Jan Huzar

Spis treści

[RozwińZwiń]
Jan Huzar urodził się w 1929 roku w Dorohusku-Osadzie. Edukację Jana Huzara przerwał wybuch II wojny światowej; szkołę podstawową ukończył dopiero po wojnie. W czasie okupacji zainteresował się fotografią, a także plastyką; przyszły fotoreporter zaczął malować akwarelami.

FotografiaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Jan Huzar przybył do Lublina w 1950 roku, a po odbyciu służby wojskowej, podczas której fotografował i rysował, rozpoczął pracę w zakładzie fotograficznym Piotra Kołłątaja przy ulicy Zielonej. W 1957 roku został przyjęty do redakcji „Sztandaru Ludu” jako laborant fotograficzny, następnie zaś objął etat fotoreportera. Siedziba redakcji znajdowała się wówczas przy Alejach Racławickich, w gmachu PZPR. Pracując w „Sztandarze Ludu”, fotograf zdał maturę w systemie wieczorowym w Liceum Ogólnokształcącym przy alei Długosza. Etatową pracę w „Sztandarze Ludu” skończył w 1968 roku.

Praca dla Krajowej Agencji WydawniczejBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

W następnym roku Jan Huzar rozpoczął pracę w lubelskim oddziale Centralnej Agencji Fotograficznej z siedzibą przy ulicy Krakowskie Przedmieście, jednocześnie współpracując ze „Sztandarem Ludu”. Po czterech latach przeniósł się do lubelskiego oddziału Krajowej Agencji Wydawniczej, która powstała w miejscu CAF-u, gdzie pracował aż do przejścia na emeryturę w 1989 roku. W ostatnim okresie pracy zajmował się obsługą tzw. telefoto, odpowiadając za odbiór zdjęć transmitowanych z Warszawy oraz przesyłanie materiału fotograficznego z Lublina do centrali.

Dokumentacja LublinaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Fotografie Jana Huzara są wnikliwą dokumentacją Lublina lat 50.–80. XX wieku, do ulubionych tematów fotografa należał również krajobraz. Zdjęcia Huzara były publikowane nie tylko na łamach „Sztandaru Ludu” oraz w dodatku kulturalnym pisma, „Kulturze i Życiu”, ale także w „Kurierze Lubelskim” i „Kamenie”. Fotograf brał udział w kilku wystawach zbiorowych.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

  • Huzar J., Rozmowa z Janem Huzarem, rozm. M. Nawratowicz, archiwum „Historii Mówionej” Ośrodka „Brama Grodzka – Teatr NN”, 30.07.2008.