Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Ośrodek „Brama Grodzka - Teatr NN” w Lublinie jest samorządową instytucją kultury działającą na rzecz ochrony dziedzictwa kulturowego i edukacji. Jej działania nawiązują do symbolicznego i historycznego znaczenia siedziby Ośrodka - Bramy Grodzkiej, dawniej będącej przejściem pomiędzy miastem chrześcijańskim i żydowskim, jak również do położenia Lublina w miejscu spotkania kultur, tradycji i religii.

Ośrodek chroni i udostępnia dla zwiedzających obiekty dziedzictwa kulturowego na wystawach w Bramie Grodzkiej, Lubelskiej Trasie Podziemnej, Piwnicy pod Fortuną, Teatrze Imaginarium oraz Domu Słów.

Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. S. Batorego w Lublinie

Kontynuuje tradycje Prywatnej Męskiej Szkoły Średniej Ogólnokształcącej im. Stefana Batorego.

Spis treści

[RozwińZwiń]

Wędrówka szkołyBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Budynki przy ulicy Żmigród 3 i Królewskiej 11 (1906 – 1914) –> domy prywatne (1914 – 1918) –> ul. Powiatowa 11 (obecnie ul. Spokojna 1: 1918 – 1939); ul. Powiatowa 11 (?) (1944-1948); ul. Staszica 14 (budynek prywatny) (1990-1991) -> Al. Warszawska 31 (dom parafialny przy kościele Księży Pallotynów)

HistoriaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

 

  • 1906 r. – Otwarcie Szkoły Lubelskiej- powstała na fali strajków szkolnych z 1905 r.
  • 1910 r. - Początek budowy własnego gmachu szkoły przy ul. Powiatowej 11- secesyjny gmach projektu Bronisława Kochanowskiego
  • 1914 r. - Przeniesienie szkoły do domów prywatnych. Budynek szkoły zajmuje wojsko rosyjskich zaborców.
  • Październik 1918 r. - Powrót szkoły do gmachu przy ulicy Powiatowej 11 (obecnie ul. Spokojna 1).
  • 1 września 1934 r. - Nadanie szkole nazwy „Prywatna Męska Szkoła Średnia Ogólnokształcąca im. Stefana Batorego”.
  • 11 listopada 1939 r. - Ostatni dzień zajęć z szkole po wybuchu II wojny światowej. Aresztowanie profesorów, rozpędzenie uczniów i zajęcie gmachu szkoły.
  • 1944 r. - Wznowienie działalności szkoły.
  • Lato 1948 r. - Uznanie szkoły za „reakcyjną” i jej zamknięcie.
  • 1989 - Decyzja o powrocie do tradycji Prywatnego Męskiego Gimnazjum im. Stefana Batorego.
  • 24 sierpnia 1990 r. - Reaktywowanie Pierwszego Społecznego Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Batorego. Tymczasową siedzibą szkoły jest budynek prywatny przy ul. Staszica 14.
  • 1991 r. - Szkoła przenosi się do domu parafialnego przy kościele Księży Pallotynów.
  • Maj 1994 r. - Odejście części nauczycieli i uczniów, którzy tworzą nową szkołę.
  • 28 października 1995 r. - Zmiana nazwy na Pallotyńskie Liceum Ogólnokształcące im. Stefana Batorego. Zmiana ta jest związana z przekazaniem Szkoły przez Towarzystwo Oświatowe im. Stefana Batorego Stowarzyszeniu Apostolstwa Katolickiego.
  • 1999 r. - Utworzenie Pallotyńskiego Gimnazjum.

AbsolwenciBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Stanisław Czechowicz (brat Józefa) (rok ukończenia 1920)
Jan Arnsztajn

Na 30-lecie szkoły ukazała się książka Prywatne Męskie Gimnazjum imienia Stefana Batorego. W książce zostały umieszczone (obok siebie) pośmiertne biogramy absolwentów szkoły: Jana Arsztajna napisany przez Franciszkę Arnsztajnową (s. 291-292) i Stanisława Czechowicza napisany przez Józefa Czechowicza (s. 292-293).

AdresBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

DZIELNICA:
przed wojną: ul. Powiatowa 10 (budynek przy obecnej ul. Spokojnej 1)

obecnie: SŁAWINEK

Al. Warszawska 31
20-803 Lublin

http://www.batory.plo.lublin.pl

KontaktBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

tel. (081) 533 82 05 (sekretariat)

DyrekcjaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

ks. dyr. Andrzej Zelek SAC
zastępca dyr. Barbara Drożdż-Żytyńska
zastępca dyr. Jadwiga Kozdra

PatroniBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Wincenty Pallotti, święty, ur. w 1795 roku w Rzymie. Święcenia kapłańskie otrzymał w Bazylice Św. Jana na Lateranie w 1818 roku.
Doradca Grzegorza XVI i Piusa IX. Założyciel związków młodzieżowych, organizator w Rzymie szkół wieczorowych, bractw rzemieślniczych, domów osieroconych dzieci, inicjował duszpasterstwo emigrantów, był poszukiwanym spowiednikiem.
Pod wpływem niezwykłego oświecenia założył w 1835 r. Zjednoczenie Apostolstwa Katolickiego, w ramach którego z czasem powstały Wspólnota Księży i Braci Apostolstwa Katolickiego (Pallotyni) oraz Wspólnota Sióstr Apostolstwa Katolickiego (Pallotynki). Zmarł w 1850 r.

Stefan Batory, król Polski w latach 1575-1586; węgierski władca Siedmiogrodu. Urodził się w 1533 jako syn palatyna.Do Krakowa przybył 23 kwietnia 1576 roku i po ślubie z Anną Jagiellonką , 1 maja został koronowany na króla w Katedrze Wawelskiej. W czasie swoich rządów dbał o deklarację dobrej woli w stosunku do innych wyznań, pozostając przy tym wiernym Kościołowi katolickiemu.
Walce tej służyły reformy, które przeprowadzał, a przede wszystkim zmiany w wojsku. Za czasów Batorego powstał w 1579 roku Trybunał Koronny, najwyższy sąd apelacyjny, który obradował w Piotrkowie i Lublinie.
Najgłośniejsze sukcesy Batorego w wojnie z Rosją - to zwycięstwo pod Wielkimi Łukami, Połockiem i Pskowem. Swoją władzę przekazał później bratankowi Zygmuntowi.
Zmarł w Grodnie 1586 roku, a został pochowany na Wawelu.

Szkoła we wspomnieniachBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Czesław Bobrowski: Środowisko uczniowskie Szkoły Lubelskiej charakteryzowało się znacznym udziałem młodzieży ze wsi, przede wszystkim ziemian, ale także synów chłopskich. Przeważała jednak miejska inteligencja.

Jerzy Krzyżanowski (syn prof. Juliana Krzyżanowskiego): Szkoła zajmowała okazały budynek, wybudowany jeszcze przed I wojną światową, ale nowoczesny i wygodny. Na parterze i obu piętrach przebiegały przez całą długość gmachu szerokie korytarze, po obu stronach, których mieściły się pokoje klasowe, w latach trzydziestych przemianowane na pracownie i urządzone jasnymi, nowoczesnymi stolikami zamiast tradycyjnych ławek. [...] Miałem dziewięć lat, gdy rodzice postanowili zapisać mnie do prywatnego gimnazjum Szkoła Lubelska. Nie przekroczyłem jej progów, jak to się uroczyście mówiło, ale zwyczajnie wszedłem po szerokich schodach, przez zwieńczony starożytnymi urnami portal, do jasnego hallu, gdzie na ścianie powitała mnie marmurowa tablica „wychowanków Szkoły Lubelskiej poległych w walce o całość i niepodległość Ojczyzny w latach 1914-1920”. [...] z przejęciem spoglądałem na imponującą tablicę, u stóp której z czasem stanąć miało popiersie króla Stefana Batorego, jego to bowiem imieniem nazwano szkołę w 1934 roku.

LiteraturaBezpośredni odnośnik do tego akapituWróć do spisu treściWróć do spisu treści

Szkoły w Lublinie, "Scriptores" nr 30, Lublin 2006.

Zdjęcia

Audio

Historie mówione

Słowa kluczowe