Dworek Gałeckich w Lublinie
Folwark Konstantynów, zwany dzisiaj Poczekajką, powstał w latach 60. XIX wieku. W 1880 roku nabył go Władysław Gałecki. Tu wychowywał się jego syn Tadeusz, znany bardziej pod pseudonimem literackim jako Andrzej Strug.
Spis treści
[Zwiń]Historia
W 1859 roku Ignacy Bukowski, dzierżawca dóbr Rury Jezuickie, wydzielił w ich zachodniej części folwark Konstantynów. Prawdopodobnie wtedy rozpoczęto budowę dworku drewnianego oraz zabudowań folwarcznych. Folwark, jako część Rur Jezuickich do 1880 roku, zmieniał właścicieli.
W 1880 roku folwark Konstantynów zakupił Władysław Gałecki, kupiec lubelski. Tym samym folwark został wydzielony z dotychczasowych dóbr. Po śmierci Władysława folwark odziedziczyły jego dzieci: Tadeusz Gałecki, bardziej znany pod pseudonimem Andrzej Strug, oraz Eugenia z Gałeckich Strużyńska. Dzieci Władysława sprzedały folwark Kwirynowi Sobieszczańskiemu.
W 1914 roku dobra Kwiryna podzielili między siebie jego spadkobiercy: Zygmunt i Wojciech Sobieszczańscy, Aurelia Wereszczyńska, Julia Redych oraz Zofia Żulińska. Ta ostatnia otrzymała dworek, który był w jej posiadaniu do 1948 roku. Po wojnie z dawnego majątku pozostała resztówka. Ruina gospodarstwa folwarcznego zaczęła się wraz ze spaleniem zabudowań gospodarczych podczas wojny. Po wojnie majątek podzielono. Część z dworkiem otrzymał Katolicki Uniwersytet Lubelski. Aleja dojazdowa i część zachodnia dawnego majątku przeszła na własność Państwowych Ogródków Działkowych.
W 1990 roku KUL skupił w swoim ręku dawny folwark Konstantynów.
Lokalizacja
ul. Konstantynów 1
Architekt
Nieznany
Bryła
Budowla wolno stojąca na planie prostokąta, z częściowym podpiwniczeniem. Posiada ganek kryty dachem dwuspadowym.
Materiał i konstrukcja
Dworek drewniany o konstrukcji zrębowej, węgłowany na tzw. jaskółczy ogon. Dworek na podmurówce z cegły łączonej z kamieniem. Oszalowany i podtynkowany na podkładzie z trzciny. Dach oryginalnie kryty gontem. Ganek drewniany, dwukondygnacyjny z dachem dwuspadowym. W ostatnich latach dokonano gruntownego remontu dworku. Wymieniono ¾ elementów drewnianych.
Elewacje
Z elewacji dworku wyróżniają się: elewacja wschodnia i zachodnia. Wschodnia jest elewacją frontową. Na osi zlokalizowany jest ganek dwukondygnacyjny z naczółkiem przykrytym dachem dwuspadowym. Druga kondygnacja ganku wsparta na czterech kolumnach. Kolejne cztery zlokalizowano na drugiej kondygnacji; podtrzymują naczółek. Naprzeciwlegle, w elewacji zachodniej brak ganku. Na osi budowla jest częściowo piętrowa. W połaci dachu na wszystkich elewacjach zlokalizowano świetliki. Dach kryty blachą ocynkowaną.
Wnętrze
Oryginalne wnętrza nie zachowały się. Układ pomieszczeń zbliżony do pierwotnego. Budynek odnowiony i przeznaczony na siedzibę Dworku Staropolskiego prowadzonego przez Katolicki Uniwersytet Lubelski.
Literatura
Dokumentacja budynku zwanego „dworkiem”, Lublin, ulica Konstantynów 1, Lublin 1994, archiwum WUOZ, sygn. 4953.
Lisicki D., Rymkiewicz M., Ewidencja parku w Konstantynowie, Warszawa 1994, archiwum WUOZ, sygn. 5492.
