Promocja 34 numeru czasopisma "Scriptores" poświęconego Annie Langfus
W dniu 27 maja 2013 roku Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN" zorganizował prezentację 34 numeru czasopisma „Scriptores” pt. "Anna Langfus. Życie. Twórczość. Recepcja".
34 numer "Scriptores" pt. "Anna Langfus. Życie. Twórczość. Recepcja (Dzieciństwo w Lublinie. Wojna. Francja. Powieści. Opowiadania. Dramaty. Artykuły. Recenzje i analizy)" poświęcony jest ocalałej z Zagłady polsko-francuskiej pisarce, laureatce Nagrody Goncourtów z 1962 roku.
Gościem spotkania był Jean-Yves Potel – badacz biografii i twórczości Anny Langfus.
Jean-Yves Potel – pisarz i dziennikarz, doktor habilitowany nauk politycznych, wykładowca akademicki, radca kulturalny Ambasady Francji w Warszawie w latach 2001–2005, autor książek o Polsce i Europie Środkowej, m.in.: "Scenes de greves en Pologne" (1982, 2006), "Quand le soleil se couche a l'Est" (1995), "Les Cent portes de l'Europe centrale et orientale" (1998), "La fin de l'innocence. La Pologne face a son passé juif" (2008; nagroda za najlepszą książkę historyczną o tematyce żydowskiej przyznawana przez Fonds Social Juif Unifié) – polskie wydanie: "Koniec niewinności. Polska wobec swej żydowskiej przeszłości", Znak 2009), wstęp i opracowanie francuskiego wydania "Dzienników" Zygmunta Klukowskiego ("«Une telle monstruosité...» Journal d'un médecin polonais 1933–1947, 2011). Współpracownik paryskiego Mémorial de la Shoah, gdzie koordynuje związane z Polską projekty kulturalne i edukacyjne poświęcone dziedzictwu żydowskiemu i Zagładzie. Jesienią bieżącego roku ukaże się we Francji biografia Anny Langfus jego autorstwa.
Anna Langfus (1920–1966) – francuskojęzyczna powieściopisarka i autorka sztuk teatralnych. Urodzona w Lublinie, w rodzinie żydowskiej, absolwentka Gimnazjum im. Unii Lubelskiej. Po wojnie wyemigrowała do Francji, gdzie opublikowała w latach 60. trzy inspirowane w dużej mierze własną biografią powieści ("Le Sel et le soufre", "Les Bagages de sable", "Saute", "Barbara"). Druga z nich, "Bagaże z piasku" uhonorowana została w 1962 roku najważniejszym francuskim wyróżnieniem literackim, Nagrodą Goncourtów. Ceniona przez specjalistów jako oryginalna autorka, jedna z pierwszych podejmujących w fikcji literackiej temat Zagłady oraz dramatycznego losu Ocalonych, we Francji popadła we względne zapomnienie, w Polsce zaś – mimo ukazania się drukiem tłumaczenia jej pierwszej powieści ("Skazana na życie", 2008) pozostaje słabo znana.
Więcej o Annie Langfus w serwisie Leksykon.Lublin
Kolejny monograficzny numer „Scriptores” poświęcony życiu i twórczości Anny Langfus, ukazuje się on w roku 2013, a więc dokładnie 70 lat po zakończeniu w Lublinie Akcji Reinhardt, której celem było zgładzenie wszystkich Żydów znajdujących się na terenie Generalnego Gubernatorstwa. (...) Przypomnienie postaci Anny Langfus w kontekście wspomnianej rocznicy jest jak najbardziej na miejscu. Jest ona rodowitą lublinianką. Cała jej twórczość związana jest z Zagładą. Dzięki staraniom Ośrodka w roku 2008 ukazała się "Skazana na życie", polskie tłumaczenie jej pierwszej powieści "Le sel et le soufre". (...) „Scriptores” zapełnia białą plamę, jaką była nasza wiedza o wybitnej pisarce, laureatce Nagrody Goncourtów z 1962 roku. Mamy nadzieję, że świadomość rangi tej autorki stanie się w jej rodzinnym mieście powszechna.