"Jak Fajwł szukał samego siebie" - premiera spektaklu Teatru NN

OPIS I RECENZJA
GALERIA FILMÓW
GALERIA FOTOGRAFII

OPIS I RECENZJA
"Jak Fajwł szukał samego siebie" to druga część tryptyku Teatru NN powstała w ramach programu "Opowiadania historii".

"O tym jak Fajwł szukał samego siebie" to zabawna historia chełmskiego chasyda o imieniu Fajwł, który w natłoku codziennych obowiązków odbierających mu czas przeznaczony na studiowanie gubi... samego siebie. Musi więc udać się w świat aby się odnaleźć. Ma w tym pomóc służba u bogatego gospodarza.

Zabawna historia roztargnionego Fajwła – zadufanego i przemądrzałego chasyda jest jedną z wielu historii o chełmskich mędrcach. Pełna specyficznego humoru, wiejskiej gwary i muzycznych motywów żydowskich i polskich stanowi impresję na temat tamtego nieistniejącego już wielokulturowego świata. 

Spektakl zbudowany został w oparciu o opowiadanie współczesnego czeskiego pisarza - Leo Pavlata.

Witold Dąbrowski

Opowieści chasydzkie to mądrość i uroda. Czarodziejski wdzięk i humor na granicy absurdu.
A przy tym wszystkim uderzająca prostota i klarowność. Pamiętam sprzed lat pierwszą lekturę owianego już mitem Singerowego Sztukmistrza z Lublina bazującego na zaczerpniętym z nich sposobie narracji i pamiętam zadziwienie: przecież to zwykła historyjka o uczuciach, w jakie potrafią się zaplątać ludzie, love story, tyle że z zaginionego, zaprzeszłego świata. Ale z kartki na kartkę odkrywało się drugie dno, ze „zwyczajności” wynurzała ię filozoficzna mądrość – losy jednostki osiągały kosmologiczny, porażający wymiar.

(...) Przedstawiony premierowo w środę w Cafe Szeroka 28 minispektakl O tym jak Fajwł szukał samego siebie jest drugim z cyklu planowanego tryptyku – pt. Był sobie raz. Już ekspozycja, przypowieść o worku z duszami, który się przedziurawił nad pewnym szczególnym miastem i tam wysypały się wyłącznie dusze mądre, przywołuje pierwszy z monodramów prezentowany przez Witolda Dąbrowskiego w towarzystwie podbarwiających jego słowa muzyków: tam akordeonisty, tu – kontrabasisty Roberta Brzozowskiego. Aktor – protagonista mruga do nas znacząco: to ten sam Chełm, który znamy z Był sobie raz, z opowieści o Szlemielu wracającym do domu z przekonaniem, iż trafia do jakiegoś identycznego, drugiego Chełma. <<Ci co opuszczają Chełm / wracają do Chełma / Wszystkie drogi prowadzą do Chełma / Cały świat to jeden wielki Chełm >> – śpiewa o pępku – przynajmniej w tych historyjkach – chasydzkiego świata. I wiemy już, że przemądry Fajwł, który rano odnalazł wszystko – sztrajmł – futrzaną czapkę z sobolim ogonem, buty, kurtkę – oprócz samego siebie leżącego w łóżu, to brat Szlemiela, taka sama poczciwina, której dzieje mogą być mądrą nauczką.

Andrzej Molik, "Fajwł, brat Szlemiela"

GALERIA FILMÓW

GALERIA FOTOGRAFII