Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Program Historia Mówiona realizowany jest w Ośrodku „Brama Grodzka – Teatr NN” od 1998 roku. Polega on na rejestrowaniu, opracowywaniu oraz upowszechnianiu relacji mówionych dotyczących Lublina i Lubelszczyzny od dwudziestolecia międzywojennego do czasów współczesnych.

Teatr NN

Barbara Klepacka

Barbara Klepacka urodziła się 13 lipca 1960 roku w Lublinie. Ukończyła Szkołę Podstawową numer 10 w Lublinie na Kalinowszczyźnie, a następnie IX Liceum Ogólnokształcące w Lublinie. Po maturze studiowała w Akademii Rolniczej w Lublinie na Wydziale Zootechniki. Skończyła też studia podyplomowe z zakresu bibliotekoznawstwa i informacji naukowej oraz technologii informacyjnej. Pracuje w Zespole Szkół Nr 1 im. Władysława Grabskiego w Lublinie na Podwalu. Jest nauczycielem bibliotekarzem, uczy też takich przedmiotów, jak: wyszukiwanie, selekcja i gromadzenie informacji. Mieszka w Lublinie.

Barbara Klepacka - relacja świadka historii

Barbara Klepacka urodziła się w 1960 roku w Lublinie. Wychowywała się na Kalinowszczyźnie, następnie wraz z rodzicami przeniosła się na nowe wówczas lubelskie osiedle Konopnickiej. W relacji opowiada o rzeczywistości PRL-u z perspektywy dziecka. Dużo uwagi poświęca Kalinowszczyźnie, dzielnicy, na której się wychowała. Pojawia się wiele ciekawych opowieści zarówno na temat dzieciństwa i życia w ogóle w tej dzielnicy, jak i w samym domu przy ulicy Towarowej 31. Przywołuje sylwetki sąsiadów, a także opowieści wojenne związane z tym miejscem zasłyszane od dziadków i rodziców.Barbara Klepacka wraca pamięcią do czasów szkolnych, ciepło wspomina nie tylko nauczycieli, ale i przymusowe apele – uczestniczyła w nich bez buntu, traktowała rutynowo, gdyż i tak znała prawdziwą historię Polski dzięki rozmowom z ojcem i przekazom Radia Wolna Europa, którego słuchało się w jej domu.Z ojcem wiąże się także fragment poruszający temat radia i telewizji – jej rodzina jako jedna z pierwszych w okolicy posiadała i radio, i telewizor, co stanowiło atrakcję dla wszystkich sąsiadów.Mieszkając na Kalinowszczyźnie, była dzieckiem, więc ważnym wówczas dla niej elementem dzielnicy były sodówki i słodkości, które można było tam kupić za niewielkie pieniądze oraz Słomiany Rynek – park, w którym bawiły się okoliczne dzieci. Krakowskie Przedmieście też kojarzy się autorce ze słodyczami – wspomina zawsze dobrze zaopatrzony sklep Wedla.Poza tym rzeczywistość PRL-u to tradycyjnie kolejki, kartki, puste pułki, ale urozmaicane przygodami, jakie często wiązały się z tymi symbolami.Wspomina strajki, stan wojenny i wybory z tego okresu, a także wybory z 1989 roku – pierwsze, w których uczestniczyła. A po wyborach rozpoczęły się przemiany – autorka opowiada też o tym pierwszym etapie polskiego i lubelskiego kapitalizmu.

Czytaj więcej