W ramach projektu “Listy do Henia” podejmowane są działania, których celem jest ukazanie, mieszkańcom miasta Zagłady lubelskich Żydów na przykładzie losów jednego małego chłopca, Henia Żytomirskiego.

W ramach projektu “Listy do Henia” podejmowane są działania, których celem jest ukazanie, mieszkańcom miasta Zagłady lubelskich Żydów na przykładzie losów jednego małego chłopca, Henia Żytomirskiego.

Teatr NN

Spacer śladami Henia

 

Przystanki na trasie spaceru „Śladami Henia”Bezpośredni odnośnik do tego akapitu

 

1. ul. Krakowskie Przedmieście 64 – ostatnie zdjęcie HeniaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

W tym miejscu zostało zrobione ostatnie zdjęcie Henia, 5 lipca 1939 roku. Wówczas to, 6-letni Henio po raz pierwszy jechał rowerem na dwóch kółkach. We wrześniu miał rozpocząć naukę w żydowskiej szkole „Tarbut”. Cieszył się , że pójdzie do pierwszej klasy. Ale wtedy wybuchła wojna...

2. ul. Niecała 1 – pomnik ofiar HolokaustuBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Pomnik jest poświęcony pamięci pomordowanych Żydów z Lublina i Lubelszczyzny. Został odsłonięty w 1962 roku, w 20. rocznicę zagłady lubelskiego getta.

Ten pomnik poświęcony jest również pamięci Henia, który nie ma swojego grobu.

3. ul. Szewska 3 – dom rodzinny HeniaBezpośredni odnośnik do tego akapitu

Henio urodził się 25 marca 1933 roku w Lublinie. Był jedynym dzieckiem Szmuela i Sary Żytomirskich. Mama Henia, Sara, pracowała w sklepie. Tato Henia, Samuel, był nauczycielem języka hebrajskiego. Dziadkowie, Froim i Chaja Żytomirscy, mieszkali na ul. Lubartowskiej 22. Henio miał także trzy ciocie: Sonię, Esterę i Rachelę oraz wujka Leona.

4. ul. Kowalska 11 – dom w getcie, gdzie została przesiedlona rodzina ŻytomirskichBezpośredni odnośnik do tego akapitu

24 marca 1941, z nakazu gubernatora dystryktu lubelskiego E. Zörnera, zostało utworzone w Lublinie getto – zamknięta dzielnica mieszkaniowa dla wszystkich Żydów. Henio ze swoją rodziną musieli tam zamieszkać.

W nocy z 16/17 marca 1942 r. Niemcy przystąpili do likwidacji getta. Co najmniej 28 000 Żydów zostało wywiezionych do obozu zagłady w Bełżcu. Z rodziny Henia tylko on i jego tato uniknęli deportacji i znaleźli się w mniejszym getcie na Majdanie Tatarskim. „Ja z Heniusiem jesteśmy razem” – pisał ojciec Henia do swojego brata przebywającego w Palestynie. List wysłano 27 maja 1942 r. Jest to ostatnia zachowana informacja o Heniu.

5. Latarnia PamięciBezpośredni odnośnik do tego akapitu

W miejscu, gdzie kiedyś była dzielnica żydowska, świeci się symboliczna „wieczna lampka”. Jest to jedna z ostatnich ocalałych w Lublinie przedwojennych latarni ulicznych. Latarnia świeci przez całą dobę przypominając o żydowskich mieszkańcach Lublina. Jest świadectwem naszej Pamięci.

 

Napisz wirtualny list do Henia!

Napisz list tutaj →

 

Publikacja

Listy do Henia. Historia Henia Żytomirskiego w działaniach artystyczno-edukacyjnych Ośrodka „Brama Grodzka ‒ Teatr NN” 2005–2020 →

 

Opowieści z Bramy – Henio

 

Neta Avidar o Listach do Henia

My heart is with you, dearest friends at Brama Grodzka.

Out of pain and agony –

With wings of art and vision –  

You had create a living memorial to Henio –

Living memorial of brotherhood, humanism and freedom.

Acknowledgements, Neta Zytomirska-Avidar, 2020 

 

Kontakt

Brama. Pracownia Edukacji i Animacji

Facebook Bramy Grodzkiej