Wejście w życie rozporządzenia o oznakowaniu Żydów
Weszło w życie rozporządzenie Generalnego Gubernatora Hansa Franka o przymusowym oznakowaniu ludności żydowskiej wydane w dniu 23 listopada. Zgodnie z rozporządzeniem, każdy Żyd miał obowiązek nosić na prawym ramieniu opaskę z gwiazdą Dawida. Rozporządzenia Generalnego Gubernatora nie zawsze były wprowadzane w życie terminowo, czego przykładem było zarządzenie lokalnych władz w Lublinie, ustanawiające na dzień 27 listopada wprowadzenie oznakowania w formie żółtej gwiazdy Dawida, którą początkowo Żydzi mieli nosić na prawej piersi i plecach. Po kilku dniach ograniczono konieczność oznakowania do przyszycia gwiazdy na prawej piersi:
[...] Z dniem 1 grudnia [...] /piątek/ winien każdy żyd lub żydówka w wieku lat ponad 10 - zaopatrzyć się na wierzchnim ubraniu w żółtą odznakę na prawej piersi. Odznaka ta winna być w formie gwiazdy Dawida i mieć 10 cm średnicy.
Wzywa się ludność żydowską do bezwzględnego zastosowania się do powyższego zarządzenia pod groźbą represji karnej.
W Lublinie zniesiono żółtą gwiazdę najprawdopodobniej 1 lutego 1940 roku, zastępując ją białą opaską.