Wielka pusta przestrzeń po jednej stronie Bramy – tu, gdzie stoi Zamek – to teren, na którym znajdowała się kiedyś dzielnica żydowska.
W roku 1939 w 120-tysięcznym Lublinie żyło prawie 43 tysiące Żydów. W czasie wojny zostali oni zamordowani przez Niemców, a dzielnica żydowska zniszczona.
Obecność w tym miejscu – w Bramie Grodzkiej – zaczęła oznaczać dla nas wzięcie odpowiedzialności za Pamięć o nieistniejącym lubelskim Mieście Żydowskim i jego zagładzie.
Tomasz Pietrasiewicz, "W kręgu Bramy Grodzkiej. Teatr Pamięci Teatru NN".