Sprawa Trębińskiego przeciwko seniorom lubelskiej gminy żydowskiej i innym - 10 października 1725 r.
Oblata [wpisanie do ksiąg urzędowych - red.] aktu egzekucji [wykonania - red.] dekretu kondemnaty [orzeczenia sądu o winie oskarżonych wydanego bez ferowania wyroku - red.] trybunału koronnego lubelskiego z 28 VII 1725 r. wydanego na starszych [urzędników gminy odpowiedzialnych za nią przed władzą państwową lub dominialną - red.] synagogi [gminy - red.] lubelskiej: Icka Lewkowicza Rabina, Zelika Jakubowicza, Slomę Abrahamowicza, Abrahama Chaimowicza, Fajbusa, Józefa, Szaję, Chaima Bogatego, przeprowadzonej z rekwizycji [zgłoszenia - red.] podczaszego trembowelskiego Marcina Trębińskiego przed domem seniora Icka Lewkowicza zwanego Rabinem na lubelskim Podzamczu 6 X 1725 r. Sprawa dotyczyła niepłacenia pogłównego przez Żydów: Józefa Kłaka, arendarza karczmy w Krzesimowie, i Trzybrody Lewkowicza, arendarza karczmy w Konopnicy. Seniorzy Icko Lewkowicz Rabin i Józef Szkolnik oświadczyli, że obydwaj arendarze nie należą do synagogi lubelskiej i sprawa została odesłana ponownie do trybunału.