Sprawa między lubelskim cechem garbarzy a lubelskimi żydowskimi kupcami skórzanymi

Oblata [wpisanie do ksiąg urzędowych - red.] komplanacji [układu pojednawczego kończącego spór - red.] między cechem garbarzy podzameckich lubelskich i Żydami lubelskimi handlującymi towarami skórzanymi, zawartej w Warszawie 16 V 1695 r., zamiast dekretu sądu komisarskiego. Kupcy żydowscy handlujący towarami skórzanymi, „których być ma, prócz ich faktorów [pełnomocników do spraw finansowo-majątkowych - red.], liczba do piętnastu", zwolnieni zostają z płacenia składek na rzecz cechu. W zamian mają dawać corocznie do skrzynki cechowej 60 złp ryczałtu w dwu ratach, do tego na każde Boże Ciało „na potrzebę procesyjej dadzą do cechu Żydzi beczkę piwa, gorzałki garniec, dwa funty prochu".